Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας.
Ακολουθεί μετάφραση της διακήρυξης :
H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
του John Perry Barlow
Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.
Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι’ αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.
Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.
Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.
Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.
Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.
Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.
Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γι’ αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.
Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.
Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.
Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.
Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.
Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.
Νταβός, Ελβετία
Φεβρουάριος 8, 1996
13 σχόλια:
Αναφέρει και κάτι για Κοινωνικό Συμβόλαιο. Φαίνεται πως κι αυτός ο Barlow θα είναι από τους παλιούς πασόκους με τα ζιβάγκο...
Επί της ουσίας τώρα, θα ήθελα να γράψω ένα κείμενο για το κίνημα (tres sic) των bloggers, αλλά...
Κι εγώ γι΄ αυτό έκανα copy
@justelene
Γειά!Και ότι σε ανέφερα σήμερα σ'ένα σχόλιο στον bastaka.Αναρρωτιόμουν αν θα είχα ξανά την ευκαιρία να διαβάσω ευλογημένη ποίηση στο blog.Όσο για το κείμενο που ανάρτησες , νομίζω ότι είναι πιο ρομαντικό από την πραγματικότητα - όπως ωφείλει άλλωστε να είναι κάθε Διακήρυξη. Μακάρι η άυλη cyberΟυτοπία που περιγράφει ο συγγραφέας να αποκτήσει σάρκα και ατσάλι.
Υ.Γ.Λοιπόν bastaka+justelene διακρίνω μια ανεπαίσθητη τεμπελίτιδα όσον αφορά το γράψιμο για το κίνημα των bloggers; ή μου φαίνεται; Εμπρός λοιπόν λεβέντες μου!Δουλειά!Εργασθείτε για το συλλογικό καλό των αβασάνιστων προλετάριων!Θέλουμε να μάθουμε.Διψάμε για γνώση - όχι για πληροφορία.
Ωραίοι οι ηρωισμοί και οι διακηρύξεις αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι λίγο πιο δυσοίωνα. Η ιδέα της άσκησης ελέγχου με ποινικά μέσα από την οποιαδήποτε εξουσία προκαλεί τρόμο ακόμα και στους πιο ασυμβίβαστους (πόσο μάλλον σε έναν "οικογενειάρχη" σαν και μένα). Το πράγμα αρχίζει και σκοτεινιάζει. Ας μην αλλαλάζουμε άναρθρα λοιπόν και προπάντων ας μην αυτογκετοποιούμαστε στο λεγόμενο "κίνημα των bloggers".
Φαντάζομαι με την πλειοψηφία των bloggers δεν θα έλεγα ούτε καλημέρα...
A,justelene,ποιά είναι η Ευγενία;
Εγώ;;
@solaris
105,5 FM καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής στις 11.00
Ένα ερωτικό σκάνδαλο έγινε αιτία να πέσει η τυραννία των πεισιστρατιδών στην αρχαία Αθήνα, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Μην βιάζεστε, δεν βιάζομαι να κάνω τον παραλληλισμό με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Απλώς θέλω να επισημάνω ότι κάποιες φορές, κάποια «ασήμαντα» γεγονότα πυροδοτούν τις σημαντικές αλλαγές, είτε στην ιστορία, είτε στην πολιτική, είτε στα μυαλά των ανθρώπων. Αυτό αργότερα ονομάζεται από τους ιστορικούς «επανάσταση», ή άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια.
Ένα «ασήμαντο», «κίτρινο» μπλόγκ μας κάνει σήμερα να σκεφτούμε κάτι σημαντικό που το έχουμε ξεχάσει: τον λόγο. Δεν βιάζομαι να μιλήσω για ελευθερία του λόγου. Πολλοί αρχαιόπληκτοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας, λίγοι όμως θυμούνται ότι η δύναμη των αρχαίων ελλήνων, και ειδικότερα της Αθηναϊκής δημοκρατίας, ήταν η δύναμη του λόγου.
Όχι του γραπτού, αλλά του άμεσου: πρόσωπο με πρόσωπο. Χωρίς μικρόφωνα, χωρίς μεσολαβήσεις. Χωρίς μάσκες. Οι αρχαίοι Αθηναίοι ήξεραν τη δύναμη του λόγου – αλλά και τους κινδύνους από την δύναμη αυτή. Οι ρήτορες /εισηγητές/αρχηγοί παρατάξεων του δήμου/δημαγωγοί ήταν αυτοί που είχαν τη δύναμη να πείσουν δια του λόγου. Ήταν, όμως, και αυτοί που είχαν την ευθύνη για τα αποτελέσματα αυτής της ικανότητάς τους. Ο κάθε πολίτης μπορούσε μετά να τους κατηγορήσει ότι έπεισαν τον δήμο να ψηφίσει νόμο ενάντιο στα συμφέροντά του, ή να πάρει απόφαση που έβλαψε την πόλη. Ο δήμος είχε το δικαίωμα να τους καταδικάσει εκ των υστέρων γι αυτό: από πρόστιμο μέχρι εκτέλεση. Αυτός ο νόμος λεγόταν «γραφή παρανόμων» και από κάποιους θεωρείται ως το θεμέλιο της αθηναϊκής δημοκρατίας. (Σημείωση: στην σημερινή «δημοκρατία» οι εισηγητές – υπουργοί, βουλευτές, «πείθουν» την βουλή δια της κομματικής πειθαρχίας και δεν έχουν καμία συνέπεια για τους νόμους που ψηφίζουν, ή για αυτά που κάνουν. Περιέργως αυτό ονομάζεται και «νόμος περί ευθύνης υπουργών»).
Στην Αρχαία Αθήνα συζητούσαν, ομιλούσαν, έλεγαν, όχι απλώς για να περνά η ώρα, αλλά για να αναζητήσουν την αλήθεια, για να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Γιατί η Αλήθεια δεν είναι κάτι αυτονόητο, ούτε Μία και Αναλλοίωτη. Γι αυτό, ακόμη και τα παραμύθια των αρχαίων είναι περιέργως «αληθινά».
Υπήρχαν χώροι άσκησης του λόγου, όπως η Αγορά, ή τα Γυμναστήρια. Στην αγορά συζητούσε, π.χ., ο Σωκράτης, αλλά κυκλοφορούσαν και αυτοί που τον έβριζαν χυδαία. Παρ’ όλ’ αυτά ο Σωκράτης συνέχισε να αναπτύσσει την φιλοσοφία του στην Αγορά και στις Παλαίστρες, χωρίς να γράψει ούτε ένα βιβλίο. Ήταν, πράγματι, ένα «αγοραίος» φιλόσοφος!
Στην Αρχαία Αθήνα δεν πίστευαν στην «ελευθερία του λόγου», πίστευαν στην αναγκαιότητα του λόγου. Ο λόγος, για τους αρχαίους, ήταν το μόνο μέσο για την αποκάλυψη της αλήθειας. Ήξεραν όμως και την ανάποδή του: ότι ήταν και το όχημα του ψεύδους.
Αυτό που ζούμε σήμερα μόνο σαν έκλειψη του λόγου μπορεί να χαρακτηριστεί. Μία σύχρονη «Ελλάδα» που δεν ξέρει να συζητά, που δεν μαθαίνει να συζητά, που αγνοεί τον λόγο, άρα αγνοεί την αλήθεια. Αυτή η έκλειψη του λόγου είναι το μέγα σκάνδαλο, η μέγιστη ύβρις. Αυτή η έκλειψη παράγει την κενολογία, την υποκρισία, αλλά και την χυδαιολογία. Παράγει το ψέμα ως τρόπο ζωής, την υποκρισία. Παράγει όμως και το Κίτς. Η τετριμμένη έννοια του «κιτς» είναι το «κακόγουστο». Ωστόσο αυτό, σύμφωνα με τον Κούντερα, είναι επιφαινόμενο: η ουσία του «κιτς» είναι η προσπάθεια των ανθρώπων να κρύψουν την βρώμικη πλευρά τους, να καλύψουν τα περιττώματά τους. «Το κιτς κατ’ ουσίαν είναι η απόλυτη άρνηση των σκατών» (Μ. Κούντερα, Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι). Το κιτς είναι η αισθητική της ηθικολογίας και της υποκρισίας.
Η «επιχείρηση Καθαρό Internet» είναι για μένα μία κατ’ εξοχήν «επιχείρηση Κιτς». Πράγματι μιλάμε για ένα «βρώμικο» blog. Η αλήθεια σήμερα είναι «βρώμικη».
Όταν απέναντι στο τέρας τοποθετούμε έναν καθρέφτη και βλέπει το αποτρόπαιο πρόσωπό του, τότε αυτό τρομάζει και επιτίθεται στον καθρέφτη. Στην πραγματικότητα επιτίθεται εναντίον του εαυτού του, αλλά δεν το γνωρίζει. Το υποκριτικό κιτς-τέρας δεν θέλει να σπάσει τον καθρέφτη. Θέλει να τον βάψει, να τον φτιασιδώσει. Αυτό αργότερα θα ονομασθεί «θέτω τους κανόνες διακίνησης ιδεών στο internet», ή κάπως έτσι. Μήπως έτσι κακόγουστα φτιασιδωμένος, ο οχετός της βρωμιάς δεν εκβάλλει, «νομίμως», μέσω απογευματινών εκπομπών από την TV στα σπίτια μας;
Κάποτε είχαμε μία κιτς δικτατορία, τώρα υπάρχει μία δικτατορία του κιτς.
Το internet και τα blogs, από μόνα τους, δεν εγγυώνται καμία ελευθερία. Η ελευθερία είναι ανθρώπινη υπόθεση. Των ατόμων ή των κοινωνιών. Ο άνθρωπος εφευρίσκει τις τεχνολογίες της απελευθέρωσης, ή καταδούλωσής του. Διακινδυνεύω , όμως, μία υπόθεση: Τα blogs μπορούν, σε εποχή έκλειψης του λόγου, να γίνουν ένα αρνητικό υποκατάστατο της Αρχαίας Αγοράς. Αρνητικό εξ αιτίας του απρόσωπου και της ανωνυμίας. Υποκατάστατο διότι φαίνεται να είναι ο μόνος χώρος οιονεί ελεύθερης διακίνησης προϊόντων, αλλά και υποπροϊόντων του λόγου. Αυτοί που σκίζουν τα ρούχα τους για το άσυλο της ανωνυμίας στα blogs, δέχονται αδιαμαρτύρητα το άσυλο βουλευτών και υπουργών;
Στην Αρχαία Αθήνα , πάντως, οι μόνοι που δεν είχαν «άσυλο», ήταν οι πολιτικοί άνδρες, οι οποίοι ήταν εκτεθειμένοι στον δήμο και στην οργή του, δίκαιη, ή άδικη.
ΕΙΤΕ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΣΕ BLOGS ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ , ΤΟ ΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΕΙΣ , ΛΑΣΠΕΣ Η' ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΤΟ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ. ΤΟ INTERNET ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΜΦΙΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΟ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΡΙΜΩΓΜΈΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΦΤΑΣΜΕΝΟΥΣ" ΤΗΛΕΟΡΑΣΑΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΜΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ! ΑΝ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΤΕΒΑΖΟΝΤΑΣ SERVERS ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑ Η' ΒΑΝΝΑΡΟΝΤΑΣ SITES ΑΠΟ ΤΟΥΣ ISPS ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ . ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ P2P ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ!
Εγω παντως αποκλειω να υπαρχει καποιος κακοβουλος που ηθελε να στησει ενα κακουργημα για να μπορει να ζητησει αρση του απορρητου στο google για καποιο blog( για να το κανει να σωπασει) και θα εστελνε mails στον εαυτο του ανωνυμως αναρτωντας παραλληλα για τον εαυτο του σχολια υβριστικα( η να κανει μονο το πρωτο). Ετσι θα μπορουσε να φθασει στα log-files των bloggers και να τους εκθεσει και φιμωσει. Αυτα τα πραγματα ομως δεν γινονται στην δημοκρατικη Ελλαδα...και ειμαι βεβαιος οτι ποτε δεν τα κανουν λειτουργοι του τυπου.
Επισης με στεναχωρει το φαινομενο οτι ολα στην Ελλαδα γινονται μισά, αφου τους δικαζουμε στα παραθυρα γιατι πριν τελειωσει το δελτιο δεν μας ανακοινωνουν και τις ποινες που επιβαλλουν... εκτος αν το κανουν για να εχουμε αγωνια για αυριο ...
Δήλωση του Γενικού Γραμματέα της Βουλής σχετικά με το Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθήνας με το οποίο ζητείται η γνωστοποίηση στοιχείων ταυτότητας και συνδρομής χρηστών του δικτύου της Βουλής, με συγκεκριμένη σύνδεση στο Internet
Ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής κ. Νίκος Στεφάνου έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Χθες, Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008, ο 5ος Τακτικός Ανακριτής κ. Ιωάννης Παπαϊωάννου απέστειλε στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθήνας με το οποίο ζητείται η γνωστοποίηση στοιχείων ταυτότητας και συνδρομής χρηστών του δικτύου της Βουλής, με συγκεκριμένη σύνδεση στο Internet.
Ύστερα από την εντολή του Προέδρου της Βουλής κ. Δημήτρη Σιούφα να ενεργήσω τα επιβαλλόμενα, ζήτησα γνωμοδότηση από το Νομικό Σύμβουλο του Κράτους για το εάν η Βουλή δύναται να διερευνήσει και να παράσχει τα αιτούμενα στοιχεία και πληροφορίες.
Μετά τη θετική επί του αιτήματος γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου, ζήτησα εγγράφως από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών της Βουλής να αναζητήσει τα στοιχεία ταυτότητας του χρήστη στην σύνδεση Internet, η οποία αναγράφονταν στο διατακτικό του βουλεύματος που μας διαβίβασε ο Ανακριτής.
Σύμφωνα με την έγγραφη απάντηση που μου απέστειλε ο αρμόδιος Διευθυντής της Βουλής «δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός του χρήστη», με τα δοθέντα στοιχεία (ημερομηνία-ώρα-διεύθυνση IP).
Η έγγραφη απάντηση του Προϊσταμένου της αρμόδιας Διεύθυνσης ήδη διαβιβάστηκε στον 5ο Τακτικό Ανακριτή.
Οι λόγοι για την αδυναμία του εντοπισμού, όπως με ενημέρωσε η Υπηρεσία, είναι οι εξής:
Πρώτον: Η διεύθυνση IP που αναφέρεται στο βούλευμα, στην πραγματικότητα αποτελεί μία από τις 25 διαθέσιμες διευθύνσεις (πύλες εξόδου) που διαθέτει η Βουλή για το σύνολο των περίπου 1.500 χρηστών του δικτύου της στο Internet.
Δεύτερον: Ο μόνος τρόπος για να αντιστοιχηθεί η διεύθυνση αυτή με στοιχεία συγκεκριμένου χρήστη είναι η εγκατάσταση και λειτουργία στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες της Βουλής Συστήματος καταγραφής-ελέγχου και εντοπισμού των τελικών χρηστών–φυσικών προσώπων και μάλιστα η διατήρηση των αρχείων αυτών για μελλοντική αναζήτηση και χρήση.
Τρίτον: Λόγω του θεσμικού χαρακτήρα και της αποστολής της Βουλής αλλά και των ιδιοτήτων των χρηστών του δικτύου της, εντός και εκτός Κοινοβουλίου (Βουλευτές, διαπιστευμένοι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, γραφεία κομμάτων κ.λπ.) η ύπαρξη διαδικασιών και μέσων καταγραφής και ελέγχου μέχρι φυσικού προσώπου, όσον αφορά την πρόσβαση στο διαδίκτυο, κρίθηκε σκόπιμο να μην εφαρμόζεται από την έναρξη των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο τη δεκαετία του 90 και η πρακτική αυτή ουδέποτε διαφοροποιήθηκε από όλες τις Διοικήσεις της Βουλής μέχρι σήμερα».
Και συγνώμη για ναχουμε καλό ρώτημα κυρ διαχειριστά μου?
Τα σχόλια που διέγραψες ήταν πιο άσχετα απ τον 105,5 FM και την "Ευγενία"?
Όχι να τα λέμε αυτά έτσι?
Δημοσίευση σχολίου