Πάρ’ τ’ αλλιώς
Ωραία που ’ν’ η Κυριακή, η Δευτέρα, η Τρίτη... όταν συνειδητοποιείς ότι τα μικρά χαζά είναι που σε φτιάχνουν. Ήταν ωραία Τετάρτη εχθές. Έπειτα από σχεδόν ενάμιση μήνα καθημερινής non-stop 14-15ωρης δουλειάς ήρθε η μεγάλη ώρα της (πρώτης) παράδοσης. Και ξαφνικά βρέθηκα με τον υπολογιστή κλειστό και το βράδυ μου ελεύθερο. Ή σχεδόν... Καταραμένο χιόνι που απέκλεισες την καθαρίστρια στην Πεντέλη ενώ η γάτα έχει αρχίσει να αλλάζει τρίχωμα και το αλάτι πλέον γλιστράει στο πλακάκι... Οκ, Δαφνούλα/Δημήτρη/Λιλόχρηστο κ.λπ. πάλι δεν θα βρεθούμε, έχω φασίνα. Κι ενώ η μέση έχει αρχίσει να λυγίζει υπό το βάρος της σφουγγαρίστρας, τα χέρια να σκάνε από τις χλωρίνες κι εγώ να την ακούω από τις αναθυμιάσεις, σκέφτομαι το κείμενο του mezcalin. «Κάτσε εκεί που είσαι», του απαντάω, η ώρα 9 ήδη. «Γιατί αντί να κάνεις λίστες με τα cd που θέλεις να αγοράσεις θα σημειώνεις μπλε παπάκια για το καζανάκι και σακούλες σκουπιδιών. Γιατί οι γονείς θα σταματήσουν στις γιορτές να σου δίνουν φακελάκι “για να πάρεις ό,τι θέλεις” και αντί αυτού θα σκάει η σούπερ έξαλλη σφουγγαρίστρα με ροδάκια “γιατί είναι καταπληκτική, θα δεις”». «Όχι, ρε φίλε», όπως θα έλεγε και η Ελίζα (ευτυχώς που είχαμε και γενέθλια και γιορτές και αναγκάστηκα να κοινωνικοποιηθώ). Κι όμως, «ρε φίλε», αυτό είναι το ωραίο. Να φτιάχνεις το σπίτι σου για να σε φτιάχνει. Ανάμεσα στο laid και τον Παγιατάκη προτίμησα το δεύτερο, έφτιαξα ποτάκι και κατευθύνθηκα προς τη μεγάλη φρίκη που τώρα δεν έμοιαζε και τόσο μεγάλη, την κουζίνα...
17 σχόλια:
@baden baden
Μόνο εγώ μπορώ να καταλάβω πόσο μπορεί να ξεκουράσει ψυχικά κάποιον το να βάλει σε τάξη το σπίτι του. Τη Δευτέρα του "αποκλεισμού" αντί να την αράξω (όπως κατά βάθος ήθελα!) έκανα φασίνα. Και δεν το μετάνοιωσα. Νομίζω ούτε κι εσύ! Ο mez θα το διαπιστώσει και μόνος του όταν έρθει η ώρα(δυστυχώς...)
Ώπα, ώπα! Δικαίωμα! Να το πάρουμε όλοι αλλιώς!
Μισό λεπτό, ρε παιδιά! Τι νομίζετε ότι είμαι; Μήπως κάποιος πρωτοετής φοιτητίσκος που βρήκε ευκαιρία να βγάλει τα σχολικά απωθημένα εναντίον των γονιών του; Μήπως κάποιος προχωρημένης ηλικίας ρομαντίκουλας που ξοδεύει όλη του την ημέρα αναλύοντας; Μήπως κάποιο περίεργο ον που, ως διά μαγείας, δεν υπακούει στους νόμους της κοινωνίας μας; Όχι, φυσικά! Είναι πολύ περισσότερες οι φορές που έχω σημειώσει λίστες για super market, παρά για δισκάδικα. Δέκα χρόνια ζούσα μόνος μου. Κι όσο για τα βοηθητικά "φακελάκια" από τους γονείς, ξοδεύονται πολύ περισσότερο σε λογαριασμούς και συνεργεία και πολύ λιγότερο σε αγαπημένα μου προϊόντα. Πάντως, για να ξεφύγω από την προσωποποίηση, έχω να κάνω δυο γενικές παρατηρήσεις.
Έχουμε μια τάση να μπλέκουμε σε δίπολα. Οι δρόμοι όμως δεν είναι μόνο δύο. Οι δρόμοι μάλλον είναι περισσότεροι και (το καλό που μας θέλω) θα έπρεπε να τους ανακαλύψουμε όσο πιο σύντομα γίνεται. Ακόμα όμως κι αν οι δρόμοι είναι μόνο δύο, δε σημαίνει υποχρεωτικά ότι ο ένας αναιρεί τον άλλο. Για να χρησιμοποιήσω το παράδειγμά σου, ευαγγελίζομαι τη φάση που δε θα κατοικώ με τους γονείς μου και θα μπορώ ταυτόχρονα να κάνω λίστες με cd. Ποιος λέει ότι το να ζεις με τους γονείς σου σου παρέχει την ευκαιρία να σαρώνεις δισκάδικα; Επίσης, ποιος λέει ότι το να ζεις με τους γονείς σου σε απαλλάσει από οικιακές δουλειές;
Έχουμε μια τάση να συγκρίνουμε την (προβληματική) κατάσταση που ζούμε με μια άλλη (επίσης προβληματική) κατάσταση. Αυτό δηλαδή που συμπυκνώνεται στην κατευναστική φράση "υπάρχουν και χειρότερα". "Ναι, αλλά υπάρχουν και καλύτερα!", είναι η απάντηση. Προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε (πιστεύω) να προσπαθούμε.
Ας μη γίνομαι άλλο κουραστικός. Εννοείται ότι δεν παρεξήγησα το σχόλιο. Το μόνιμό μου άγχος είναι μήπως εγώ παρεξηγούμαι (εκτός από γκρινιάρης, είμαι και εγωκεντρικός).
Να διευκρηνίσω ένα λαθάκι που μόλις ανακάλυψα: αντί για τη λέξη "σχόλιο" στο προηγούμενο κειμενάκι μου, βάλτε τη λέξη "post".
Και κάτι άλλο: ρε solaris, ξέρω ήδη πόσο ανεβαστικό είναι να βάζεις σε τάξη (και γενικότερα να φτιάχνεις) το σπίτι σου. Πώς αλλιώς θα μπορούσα να απολαμβάνω ρωσικά κινηματογραφικά έργα 7ης τέχνης;
ε καλα εισαι και προχωρημενης ηλικιας ρομαντικουλας που ξοδευει ολη τη μερα του αναλυοντας,αλλα δεν εισαι μονο αυτο.
έ ρε τι σέρνει το ...
baden baden αυτοί είμαστε.Μεγάλη κουβέντα "έγραψες":"Να φτιάχνεις το σπίτι σου για να σε φτιάχνει."
Για την ψυχική μας υγεία ρε γαμώτο!
Πάντως την επόμενη φορά σου προσφέρω χείρα βοηθείας με αντάλλαγμα μια δικιά σου χείρα όταν τη χρειαστώ. Άντε και μετά κερασμένο ποτάκι υπό τους ήχους live Gad.Ξέρεις...
@mezcalin
βρε mez,βρε πουλάκι μου (του Αρκά πουλάκι)! Τι χείμμαρος είσαι;! Γιατί τα παίρνεις έτσι στο κρανίο; Πω πω πω κουβέντα δεν μπορεί να σου πει κανείς!
Κανένας δεν σε παρεξηγεί , ούτε είσαι γκρινιάρης (υπάρχουν και χειρότερα - έτσι για να σε εκνευρίσω :-),όσο για εγωκεντρικός...τι να σου πω,εσύ το ξέρεις αυτό - εγώ ελπίζω να μην είσαι.
Πάντως τη Δευτέρα που καθάρισα (επιτέλους) το σπίτι μου, μετά δεν μπόρεσα να δω το "θωρηκτό Ποτέμκιν". Εσύ πως τα καταφέρνεις;
Ομολογώ ότι παρασύρθηκα (το παθαίνω γενικότερα όταν γράφω, ειδικά αν έχω και το louba για παρέα), αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα πήρα στο κρανίο. Απλά, όπως έχουν παρατηρήσει κατά καιρούς και φίλοι μου, πάσχω από το σύνδρομο "ναι, μαλάκα, μην αφήσεις καμιά κουβέντα να πέσει κάτω - θα πάθεις τίποτα!". Θα κοιτάξω να το περιορίσω με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, δικής μου έμπνευσης.
Πάμε τώρα στα σημαντικά: Όταν έχεις σκοπό να παρακολουθήσεις μια ταινία σαν το Θωρηκτό (εμείς οι γνώστες του είδους, λέμε σκέτο "Θωρηκτό" και καταλαβαινόμαστε. Είναι σαν τους εντεχνόκαυλους που λένε σκέτο "Σωκράτης" ή "Θανάσης" και καταλαβαίνονται κι αυτοί, οπότε μην κοτσάρεις και τον προσδιορισμό "Ποτέμκιν" γιατί θα σε περάσουν για καμιά άσχετη), πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθήσεις μια προεργασία. Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε σφουγγάρισμα, ηλεκτρική σκούπα, αποψίλωση στον κήπο, επισκευή των ηλεκτρικών του σπιτιού, μπάλωμα ειδών ένδυσης, αλλαγή λαδιών στο αυτοκίνητο, απόψυξη σε συνδυασμό με πλύσιμο πιάτων ή ό,τι άλλο βάλει ο νους σου από χειρονακτικές εργασίες. Διότι πώς έχεις την απαίτηση να καταλάβεις τα βαθύτερα νοήματα της ταινίας αν πρωτύτερα δεν έχεις μπεις στο πετσί της εργατικής τάξης; Το γεγονός ότι μετά δεν άντεξες να δεις την ταινία σημαίνει πως η προεργασία σου ήταν ελλιπής. Σε συμβουλεύω όσο δουλεύεις να σκέφτεσαι τις στομφώδεις ομιλίες του Λένιν, έτσι ώστε ύστερα να σου έρχεται σα φυσική πνευματική ανάγκη η παρακολούθηση της ταινίας. Άσε που μετά σου κάθεται και πιο ελαφριά. Αν τώρα, δεν ξέρεις τις ομιλίες του Λένιν, προσφέρομαι να σου τις κοπιάρω σε dvd, με δικά μου έξοδα. Θα σου γράψω και τα extra(s). Έχω και ένα bootleg, αλλά μην το διαδώσεις γιατί θα μου το ζητάνε όλοι!
Ρε forns, κάποια μαλακία φαίνεται πως έκανα και ανάρτησα το ίδιο σχόλιο εις διπλούν. Διάγραψέ μου, σε παρακαλώ, το ένα εκ των δύο, διότι χαλάει την εικόνα του blog (βασικά, άμα γουστάρεις διάγραψε και τα δύο, για να διορθώσεις την εικόνα ακόμα περισσότερο). Μετά βέβαια, θα σε καταγγείλω για λογοκρισία.
mez διαβάζοντας το κείμενό σου έγινε μέσα μου Η Αποκάλυψη . Επεσε φως στο μυστήριο που χρόνια τώρα βασάνιζε το μυαλό μου: να λοιπόν γιατί δεν έγινα ποτέ μια καλή κομμουνίστρια . Οχι, δεν ήταν οι αντιρρήσεις μου πάνω στο θεωρητικό υπόβαθρο του κομμουνισμού. Απλώς είμαι ένα τεμπελόσκυλο που διαβάζοντας όοοοοολες αυτές τις δουλιές που περιέγραψες ένιωσα τον κόσμο να χάνεται... Πώς λοιπόν να απολαύσω Αιζενστάιν όταν δεν μπορώ να κάνω - πώς την είπαμε;-αποψίλωση. Δεν φτάνει να είσαι λάτρης του κινηματογράφου , δεν φτάνει να είσαι κομμουνιστής , πρέπει να είσαι και προκομμένος! Ε, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! Εχεις λοιπόν να μου προτείνεις καμμιά άλλη ταινία; Κάτι σε Βέγγο ας πούμε;
Αμέσως μετά τον Αϊζενστάιν, θα μπορούσα να σου προτείνω το "The... κόπανοι". Μην το βλέπεις καχύποπτα. Το έργο έχει γυριστεί στα δύσκολα χρόνια της δεύτερης θητείας του Αντρέα και εμπεριέχει μέσα του κρυμμένα όλα τα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα που χαρακτήριζαν τη συγκεκριμένη περίοδο. Ίσως δυσκολευτείς λιγάκι να τα ανασύρεις, αλλά αξίζει την προσπάθεια. Επίσης, δε χρειάζεται ιδιαίτερη προεργασία. Με μια αλλάγή κωλόχαρτου στο μπάνιο είσαι κομπλέ! Ο Βέγγος είναι γενικά καλή περίπτωση, αλλά στο τελευταίο συντονιστικό αποφανθήκαμε ότι διαθέτει αρκετά ρεφορμιστικά στοιχεία που μας χαλάνε.
@fysalida Μέσααα! Βάζω το ποτάκι (σ’ το λέω, προετοιμάσου, δεν θα έχει σπράιτ), βάλε το cd!
@mezcalin Η φόρμουλα που έχω βρει εγώ ως ενοχικός τύπος σε προσπάθεια γαϊδουροποίησης είναι κατ’ αρχάς επιβράδυνση της επιτάχυνσης τσαντίλας: την ώρα που το κοντέρ χτυπάει κόκκινο παίξε το βούδα για τουλάχιστον 1’. Στη συνέχεια υιοθέτησε τη στάση «μάλιστα, κέτσαπ στις πατάτες σας θέλετε;». Διπολικότητα, πάλι, δεν λέω, αλλά θα τη βρούμε την ισορροπία...
mez καλημέρα .Πώς είμαστε σήμερα; Για να συνεχίσω από κει που μείναμε...Ο Βέγγος ρεφορμιστής; Α, όλα κι όλα! Εδώ θα διαφωνήσουμε καλέ μου! Μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους επαναστάτες! Τι να πρωτοθυμηθώ; το "φανερός πράκτωρ 000", τον "παπατρέχα" , το "τι έκανες στον πόλεμο θανάση" κτλ. Αγαπητέ μου αν δεν έχεις απολαύσει Βέγγο , έχεις χάσει μια από τις απολαύσεις της ζωής...
Η στάση "μάλιστα, κέτσαπ στις πατάτες σας θέλετε;" μου θυμίζει τη στάση "ευχαριστούμε που μας καλέσατε", του 11888 ή την πιο ντεμοντέ "κι εγώ σ' αγαπάω". Θα προχωρήσω σε δοκιμαστικό και θα ενημερώσω για τα αποτελέσματα. Σε ό,τι αφορά το Βέγγο, παραδέχομαι άκρως ταπεινωμένος, ότι οι γνώσεις μου είναι ελλιπείς. Πήγα να ψαρώσω τον κόσμο με το συντονιστικό, αλλά φαίνεται πως κάποιος που με ξέρει διέδωσε ότι η συμμετοχή μου περιορίστηκε στο να μοιράζω προγράμματα ομιλιών. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για μια ταινία (μου φαίνεται πως είναι έγχρωμη και γυρίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80), όπου ο Βέγγος κάνει τον καφετζή και γενικότερα... τρέχει. Πώς λέγεται;
Κυρία solaris μήπως σας λένε Ευγενία;
@mez Νομίζω οτι λές για την ταινία "Τρελός και πάσης Ελλάδος".Φ Ο Β Ε Ρ Η.
@justelene Η Eυγενία είναι παρτενέρ του Βέγγου σε ταινία γιατί κάτι μου θυμίζει...
Δημοσίευση σχολίου