η ΜΙμικα( του τρελιαρη) σε νεες περιπετιες.

Mου στιλανε και μενα δυο ιμειλ το ένα ηταναι μια ιστορια ένος αραπη! στο λεοφοριο που μωλις το διαβασα ειπα τι μαλακια εινε αυτή και ένα άλλο που το διαβασα και μαρεσε .
το άλλο ιμειλ…..

Η μιμικα (του τρελιαρη )σε νεες περιπετιες


Τοσα χρονια που δουλευω ως γραμματεας, εχουν δει τα ματια μου παρα πολλα.Τουλαχιστον ετσι νομιζα. Μεχρι το χθεσινο ιντερβιου...Βεβαια θα πρεπε να την ψιλιαστω τη δουλεια γιατι ολες οι κοπελες που εμπαιναν, δεν ξαναβγαιναν ποτέ. Νομιζα, η αφελης, οτι το γραφειο ειχε αλλη πορτα για την εξοδο. Eγω ημουν η 6η στη σειρα.Ηρθε λοιπον η σειρα μου, ο γραμματεας-ενας Ιρακινος ο Μαχμανταραν- - ειπε το ονομα μου με τον σεβασμο που παντα αυτο προκαλει (Μιμικα Πουτσου παρακαλω) και μπηκα στο μεγαλοπρεπές γραφειο. Γενικα, λογω επαγγελματος(φωτομονδελο) δε ψαρωνω, αλλα ρε παιδι μου, κατι δε μου αρεσε απο την αρχη. Ηταν κι αυτη η μυρωδια...Μεσα καθοντουσαν ενας χοντρος(αρα ηταν το αφεντικο) ,ενας που του εμοιαζε λιγο και τον κοιτουσε ισα στη τσεπη (αρα ηταν ο γιος του αφεντικου) και ενας άλλος (που πρεπει να τον λεγανε Aνδρεα και να γαμουσε το γιο του αφεντικου)-Το ονομα σας? ειπε ο χοντρος(αντε γαμησου κωλοβλαχε)Του το λεω, πρωτα το επωνυμο μετα το μικρο μου (αλλα οχι το υποκοριστικο που με ξερουν ολοι, το βαφτιστικο για σπασιμο..) Πουτσου Δημητρα» το σημειωνει απαθης .-Ποσον καιρο εργαζεσθε ως γραμματεας?-Βασικα φωτομοντελο ειμαι ,εχω συμμετασχει και στην επιδειξη μοδα του Ασλαν..-Βγαλτε τα ρουχα σας, παρακαλω, με διακοπτει.-Βεβαιως (Αρχιζω να γδυνομαι και μενω με τα εσωρουχα)-Μαλιστα... Περπατηστε μεχρι τον τοιχο παρακαλω-Βεβαιως (Το κανω), φτανω στον τοιχο και ετοιμαζομαι για τη μεταβολη-Ενταξει. Καθιστε στην πολυθρονα και σταυρωστε τα ποδια.
-Μαλιστα, ειπα και εκανα οτι μου ειπε.-Πιαστε το πριονι που βρισκεται στα αριστερα σας παρακαλω.(Γυρναω και βλεπω αριστερα μου ενα τραπεζακι με διαφορα περιοδικα και ενα πριονι. Τι σκατα δουλεια είναι αυτη ? σκεφτηκα. Το παιρνω και το κραταω αισθησιακα για να κρυψω την αμηχανια μου)-Κοψτε το μεγαλο δαχτυλακι του αριστερου σας ποδιου παρακαλω, ειπε με σταθερη φωνη.-Βεβαιως (Το κοβω. Οντως πολυ καλη ποιοτητα το πριονι.) Ενας πιδακας αιματος πεταχτηκε σαν σε ταινια του ταραντινο.-Χμ, μαλιστα, το αντιστοιχο του αλλου ποδιου τωρα παρακαλω.-Μαλιστα. (Περιεργα πραγματα. Στο τελος θα μας πει να του παρουμε και καμια πιπα...) Με σχετικη δυσφορια κοβω και το αλλο μου δαχτυλακι. Νεο συντριβανι αιματος.Ο χοντρος παρακολουθουσε ανεκφραστος και μαλλον οχι πολυ ικανοποιημενος.
Ο γιος το ιδιο.Ο Ανδρεας ηταν με το ακουστικο στο χερι και χαζευε τα βυζια μου,μαλλον ηταν στην αναμονη ροζ γραμμης.

-ΟΚ παιδια, ειπε στην ενδοσυνεννοηση.Δυο αγορια,ενας Πολωνος και ενας Αιγυπτιος , μπηκαν στο γραφειο. Το ενα εβαλε τα δυο μου δαχτυλακια σε μια ροζ σακουλιτσα και το αλλο αφου μαζεψε τα ρουχα μου με βοηθησε να σηκωθω και με συνοδεψε στην εξοδο.-Θα σας ειδοποιησουμε, ακουστηκε πισω μου η φωνη του χοντρου.Εχω μαθει στη ζωη μου να μη φοβαμαι την εμπειρια. Η συγχωρεμενη η μητερα μου παντα μου ελεγε: "Ολα για καλο γινονται παιδι μου".Ομως εγω αισθανομαι οτι αφησα ενα κομματι του εαυτου μου στο χτεσινο ιντερβιου.Μη σου πω δυο και φανω υπερβολικη.

( Ωω ,αρχιδιΔασκαλε εσυ,που με διδακσες τη τεχνη του κλοπιραιτ,σε εφχαριστο για το κημενο και σιγνομη ε)