ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΑΝΤΑΡΤΗ ΤΟΥ DIY

…κι ύστερα ήρθε ο έρωτας… Ή μήπως όχι…;
Και για να δικαιολογήσουμε το εύλογο της απορίας μας, θα σας παραθέσουμε μερικά αποκαλυπτικά στοιχεία για τη ζωή του Θοδωρή Κολοκοτρώνη.
Δεκαοχτώ χρόνια μετά τη γέννησή του μετακινήθηκε 200 χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρα πόλη του. Ήταν η απαρχή του κατήφορου. Ενός κατήφορου που καλά κρατεί μέχρι σήμερα, παρά τις διαφορετικές εντυπώσεις που κατά καιρούς φροντίζει με δόλο να διασπείρει στον κόσμο το εν λόγω άτομο. Να σας υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι αυτός ο κατ’ εφημισμόν ηγέτης της DIY σκηνής είχε τότε μακριά μαλλιά! Πρόκειται για κλασική αισθητική αντίληψη των χίπηδων-πολέμιων του DIY. Σαν Σαμψών της σύγχρονης εποχής, έθελγε μικρές χίπησσες αρχιτεκτόνισσες με πολύχρωμα φουλάρια. Κι αυτός, αντί να οδηγήσει τα απολωλότα αυτά πρόβατα προς τη σωστή DIY κατεύθυνση, υιοθετούσε όλο και περισσότερο τους δικούς τους κώδικες, προκειμένου να γίνεται όλο και πιο αρεστός στους ειδεχθείς αυτούς κύκλους. Πιστεύουμε πως τα κίνητρά του είναι πρόδηλα· τίποτα άλλο από την ικανοποίηση της ωμής σεξουαλικής του αδηφαγίας, με ελευθεριακές προφάσεις. Το ηδονικό λίκνισμά του αποτέλεσε, ουκ ολίγες φορές, αιτία φαντασιολογικού και εκκριτικού παραληρήματος στο γυναικείο πληθυσμό. Στο σημείο αυτό, καταγγέλουμε τον ευθύ σεξισμό του, συμπεριφορά και στάση που λυσσαλέα πολεμάει η DIY σκηνή. Σαν Κον-Μπεντίτ της Ελλάδας, που από τα οδοφράγματα του Μάη βρήκε στέγη στο Ευρωκοινοβούλιο, έτσι και ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης βρέθηκε από τις σκηνές των υπογείων στα σαλόνια των μεγαλομηχανικών. Στο αιώνιο ντέρμπι Εργασία vs DIY, σημειώσατε 1. Ακλόνητα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο αγώνας αυτός ήταν εξαρχής στημένος. Σαν άλλος Σωκράτης Κ., ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης επένδυσε μυθικά ποσά σε αυτό το ματς που όλα έδειχναν ότι θα γύρει υπέρ του δεύτερου αγωνιζόμενου. Όμως όχι! Τα έξοδα του σημερινού live πηγάζουν από το μαύρο χρήμα των δελτίων στοιχήματος που ξόδεψε ο απλός προλετάριος, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Βρισκόμαστε πάλι στη δυσάρεστη θέση να καταγγείλουμε το Θοδωρή Κολοκοτρώνη για άνομες μεθοδεύσεις και ανίερο πλουτισμό.
Ο λόγος για τον οποίο οι Handicaps (group με πραγματικές προοπτικές καριέρας στη DIY σκηνή) έχουν πραγματοποιήσει μόνο τέσσερα live, είναι και πάλι ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης. Προκειμένου ο «άνθρωπος» αυτός να μη βρεθεί ούτε μια στιγμή μπροστά στο δίπολο DIY κίνημα – μικροαστική πραγμάτωση, ασκούσε μεθοδευμένο μποϊκοτάζ σε όλες τις προσπάθειες καλλιτεχνικής έκφρασης του group. Ακραία έκφανση των πράξεών του αποτελεί η εκδίωξη από το group του Νίκου Τσιαντάκη, με πρόσχημα την ελλιπή μουσική κατάρτιση του συγκεκριμένου κιθαρίστα. Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως η πραγματική αιτία εκδίωξης δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι ο Νίκος Τσιαντάκης αποτελούσε ορατή απειλή των λάγνων επιδιώξεων του Θοδωρή Κολοκοτρώνη, δεδομένου ότι ήταν πιο ωραίο παιδί, αλλά και πιο συνεπής προς τις DIY αρχές.
Σαν συνέχεια της σύνδεσής του με το κίνημα των χίπηδων, έχουμε να αναφέρουμε και μερικά ακόμα στοιχεία. Είναι τυχαίο το γεγονός ότι σπαταλούσε τις καλοκαιρινές του διακοπές σε τόπους συνάθροισης βρωμοχήπιδων (βλ. Σαμοθράκη, Νίσυρο, Κουφονήσια); Είναι μήπως τυχαίο το γεγονός ότι αναλωνόταν μέχρι πρωίας σε ψυχεδελικά κουμποπάρτυ, αντί να αφιερώνει τις πολύτιμες αυτές εργατοώρες σε δημιουργική καλλιτεχνική DIY δραστηριότητα; Είναι, πάλι, τυχαίο ότι για 10 ολόκληρες μέρες στη Σαμοθράκη συναναστρεφόταν το Βασίλη Σαγγιάνο, γνωστό και μη εξαιρετέο γκουρού του χιπησμού, όπως άλλωστε μαρτυρά και η εμφάνισή του (τζίβες, σκουλαρίκια, σανδάλια, σαλβάρια, τατουάζ); Να σημειώσουμε εδώ πως ο εν λόγω Βασίλης Σαγγιάνος ουδεμία σχέση έχει με το συνονόματο ακούραστο εργάτη του DIY κινήματος και πρωτοστάτη του συγκροτήματος των Handicaps.
Όση οργή κι αν μας προκαλεί η ζωή του, αλλά και όσες πληγές κι αν πυοραγγούν στο κορμί της DIY σκηνής εξαιτίας της δράσης του, εμείς ευχόμαστε στο Θοδωρή Κολοκοτρώνη βιον ανθόσπαρτον στη μικροαστική του πλάνη. Να ξέρει όμως πως θα μας βρει μπροστά του!

αυτοδιαχειριζόμενη ομάδα

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (κάλλιο ποτέ, παρά αργά… ή περσινά ξινά σταφύλια…)


Έλλειψη καφέ σε πρωινό hung-over / Διακοπή νερού σε ιδρωμένο καλοκαιρινό απόγευμα / Επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά / Να παίρνει πάλι ο γαύρος το πρωτάθλημα / Μπόμπα τα ποτά χθες βράδυ!... / Να κολλάει πάνω σου η υγρασία της ατμόσφαιρας / Νύστα κατά τη διάρκεια οδήγησης / Κακό άκουσμα από μπάφους / Τρακάρισμα δυο μέρες πριν τις διακοπές / Μποτιλιάρισμα όταν βιάζεσαι / Χωρισμός από το τηλέφωνο / Πού διάολο άφησα τα κλειδιά μου;;; / Μέρες χωρίς να σου τηλεφωνήσει κανείς / Μπύρα λιγότερο κρύα απ’ ό,τι θα έπρεπε / Ακύρωση συναυλίας αγαπημένου συγκροτήματος / Να τελειώνουν τα ποτά πριν τελειώσει το πάρτυ / Βροχή όταν έχεις χίλιες εξωτερικές δουλειές / Ο λογαριασμός μετά από φαγητό μέχρι σκασμού σε εστιατόριο / Παρατεταμένη αγαμία / Κλειστές κάβες και κλειστά περίπτερα όταν ξεμένεις από ξύδια / Πολλά μποφόρ σε ταξίδι με πλοίο / Αφραγκιές καλοκαιριάτικα / Εγκλωβισμοί και ανασφάλειες κάθε τύπου / Να πρέπει να αποδεχτείς ένα μειονέκτημά σου το οποίο απεχθάνεσαι / Κρύα χέρια και κρύα πόδια το χειμώνα / Να μην παίρνει μπροστά η μηχανή / Να μην τραβάει η ομάδα σου / Καμένη φλάτζα / Η συνειδητοποίηση ότι οι άνθρωποί σου λιγοστεύουν / Να φεύγεις όταν το κέφι ανάβει / Να σου τελειώνουν οι μονάδες όταν πρέπει να τηλεφωνήσεις / Να σου πέφτει η μπαταρία όταν ΠΡΕΠΕΙ να τηλεφωνήσεις / Κόψιμο όταν το κοντινότερο wc είναι αρκετά μακριά / Κι αυτή τα έχει με άλλον;! / Ουρά σε δημόσια υπηρεσία / (Βουλωμένος) νεροχύτης γεμάτος με άπλυτα πιάτα και ποτήρια / Η συνειδητοποίηση παραλείψεων που στοίχησαν / Απραγματοποίητα σχέδια / Να μη σε αφήνουν οι δαίμονές σου να απολαύσεις καταστάσεις που άλλοτε απολάμβανες / Να πρέπει να πας για ύπνο την ώρα που οι δαίμονές σου ξυπνάνε / Ο ξαφνικός θάνατος αγαπημένου προσώπου με το οποίο δεν τα είχες πει όλα… / Το να ξέρεις ότι είναι η τελευταία φορά, ακόμα κι αν ο άλλος δεν το ξέρει / Να πέφτεις στο κρεβάτι παρέα με τα προβλήματά σου / Να σηκώνεσαι από το κρεβάτι παρέα με τα προβλήματά σου / Ημικρανίες / Αιφνιδιαστικό αλκοτέστ μετά από βραδινή ανέμελη βόλτα / Να είναι ο καθένας στην παρέα στον κόσμο του / Να μη μπορείς να μοιραστείς τη χαρά σου ή τη λύπη σου / Να τελειώνει το ζεστό νερό πριν τελειώσεις το μπάνιο σου / Ενοικιαζόμενες ομπρέλες στην αγαπημένη σου παραλία / Ρε μάνα, τι σε έπιασε πάλι; / Απροσδιόριστης αιτίας άγχος / Να μη σε παίρνει να ξαναπατήσεις το πόδι σου σε ορισμένα μέρη / Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος σε καλές στιγμές και πόσο αργά σε κακές! / Ξύπνημα με ταχυκαρδία / Η ευγενής τέχνη του να αποκτάς εχθρούς / Η μαγική ικανότητα του να καταστρέφεις ουσιαστικές σχέσεις / Να σε χτυπάνε τα καινούρια σου παπούτσια / Λεκές από μελάνι στα ρούχα / Έλλειψη έμπνευσης ή όρεξης για οτιδήποτε / Αμήχανα δευτερόλεπτα με την κοπέλα που γουστάρεις / Ελληνικός καφές από μηχάνημα / Ηλιόλουστη μέρα χωρίς γυαλιά ηλίου / Να μη σου κάθεται καλά ο απολογισμός σου / Ξύπνημα πριν από την ώρα που υπαγορεύει το σώμα σου / Μέδουσες στη θάλασσα / Η αίσθηση ότι δεν ελέγχεις το αυτοκίνητό σου / Η αίσθηση ότι δε μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου / Να σκέφτεσαι πράγματα που από καιρό θα έπρεπε να έχεις ξεχάσει / Να καταλαβαίνεις ότι μία μόνο κουβέρτα δεν είναι αρκετή / Νοτισμένα ξύλα όταν προσπαθείς απεγνωσμένα να ανάψεις τζάκι / Ευωδία ποδιών το καλοκαίρι / Κοινωνικά πρότυπα και ψυχολογικά αδιέξοδα / Πολυκοσμία στο λεωφορείο / Να νιώθεις προσβεβλημένος από το φίλο σου / Μετριότητα στα πάντα / Χειμερινή επίσκεψη σε καλοκαιρινό θέρετρο / Βροχή αφού απλώσεις τα ρούχα / Δάσος σκονισμένων καλωδίων πίσω από γραφείο του computer / Πανάκριβες μπύρες σε beach bar / Διαολεμένος αέρας σε στάση ή σε camping / Αίσθηση κρύου όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι / Τζιτεράκια στο cd / Μούτρα από την κοπέλα σου / Να γυρνάει το ταβάνι όταν πέφτεις στο κρεβάτι / Μπάτσοι παντού / Τουαλέτα που έχει να καθαριστεί τρεις εβδομάδες / Ο τροχός του οδοντίατρου / Νοσταλγία μεγαλύτερη από ελπίδα / Ο θάνατος του Strummer / Να μένεις από βενζίνη / Να μικραίνει σταδιακά η μέρα / Άδειο ψυγείο όταν πεινάς / Να σε κοιτάνε σαν ufo σε επαρχιακή κωμόπολη / Απαγόρευση απόπλου όταν θες να φύγεις από την πόλη / Έλλειψη ελεύθερου χρόνου / Να ξέρεις ότι αύριο έρχεται μια ακόμα αδιάφορη μέρα της ζωής σου

ΥΓ. Το ξέρω πως είναι άκυρο και άκαιρο, αλλά από καιρό το προετοίμαζα, οπότε δε γαμιέται... Ας παίξει και μια ανάρτηση μετά από σχεδόν δύο μήνες... Τα λέμε! (ίσως)

Γεια

Πού είμαι;
Γιατί με ξυπνήσατε;
Τι θέλετε;
Όπα.
Άστε με να πιω πρώτα ένα καφεδάκι με την ησυχία μου...

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ. Εσείς;

http://www.antinazi.gr/n_afis.htm

Supersuckers Μαδερφακα!

Προλογοσ
"Αμα διασχιζεις τη Συγγρου και ακους τους Σουπερσακερς
Σου ρχονται σκεψεις σαν και αφτες
Ακουστε τες Μαλακερς."

(Αποσπασμα αποτη συλλογη ποιηματων «Ο Λησταρχος–Τραβελης»
Του Χοιρωνος Πολυρωτος)
Κυριος Θεμα

I'm a poor lonesome danceboy, and a long way from home...".


Μολις τελειωσα το νουμερο μου στη πιστα και κατεβηκα στο «παγκαλο» να πιω κατι ,οτιδηποτε.Ειχε στεγνωσει το λαρυγkι μου και βαριομουνα του θανατα η πουτανα .Νιωθo πιο «φτωχη και μονη» και από το τυχερο Λουκα παλι σημερα.Αδειο το μαγαζι και ..πεντε κωλοβλαχοι ,δυο παρεες φανταρων , «η Κουλα» ο πλανοδιος που πουλαη καποτες, και τα κοριτσια που ετημαζοντουσαν και αυτά για το χορο.Η Σουζη εξυνε το ποδι της με τα μακρια κοκκινα νυχια της μεχρι που το ματωσε.Με κοιτουσε στα ματια .Της εκανα νεβμα δειχνοντας της το ματωμενο ποδι της.Το κοιταξε εντρομη και βαζωντας τις φωνες ετρεκσε προς τη τουαλετα ,ριχνωντας το ποτο ενός σκατοβλαχου.Πολυ φοβιτσιαρα για αυτή τη δουλεια η Σουζη.Δεν ειχα ορεξη να τριφτο σε κανενα ξεφτιλα σημερα για 20 ευρω νυχτοκαματο,τοσα είναι στο νησι σε χειμερινη περιοδο τι περιμενα και εγω..η αληθεια είναι πως όταν γυρνουσα από τη ταυλανδη ,απαλαγμενη από το καυλι μου ,δε περιμενα πως σε ένα χρονο από τοτε θα ειχα μετανιωση.

…..♪♫..♣…♫♪♂♪♪♀….♪♫♦♂♫♪…… I'm a poor lonesome danceboy, and …
Τουλαχιστον ο Λουκ ειχε τη Ντολυ,εγω ειμαι πριτρυγιρισμενη από δεκα Ρανταπλαν εδώ μεσα..Σημερα θα εφευγα από τη δουλεια αν ειχα τη δυναμη,το κουραγιο..,την ορεξη..
Καθομουνα στο παγκαλο ,ακουμπισμενη πανω του,ετοιμη να κοιμηθω,ειχα κλεισει και τα ματια και φαντασιονομουνα πως ειμαι στην ερημο της Αριζονα(ς),ειχα βγαλει τις καουμποικες μποτες μου,και μασουσα ταμπακο βαριεστημενα όταν ενιωσα πισω στη πλατη μου κατι να με σημαδεβει… «Ωχ οι Νταλτον»σκεφτηκα ,καθως φορουσα βιαστικα τις μποτες μου και πριν προλαβω να τραβηξω το «πιστολι» μου πιο γρηγορα και από τη σκια μου(αυτή ηταν και η μοναδικη μου διαφορα με το τυχερο λουκα,αυτος τραβουσε πιο γρηγορα και από τη σκια του,εμενα «τραβουσε» η σκια μου και εγω τη κοιταγα)..Γυρισα να δω..ηταν κατι χειροτερο από πιστολι,με «σημαδευε» μια τεραστια ανθοδεσμη..τη παραμερισα αργα με τον ωμο και πισω της εμφανιστηκε ενας κακομοιρος τυπακος,τρεις ποντους πιο ψηλος από το τζοε θα ηταν (κοβει το ματι μου στους ποντους).
«Γιολαντα!» μου ψελλισε και τα ματια του ηταν υγρα,δακρυσμενα.
«Πετα αυτό το πραγμα,εχουμε γινει ρομπα» του ειπα και τα δοντια μου ειχαν αρχιζη να τριζουν από τα νεβρα. «ποιος εισαι?»
«Δε με θυμασαι,Γιολαντα? Ειμαι ο Γιωργος από τα Φαρσαλα,που σου στελνω και τα γραμματα.Που ειχα ερθη περυσι για διακοπες στο νησι με τη γυναικα μου?Γιατι δεν απαντας στα γραμματα μου?Χωρισα Γιολαντα! στο ειχα πει πως θα χωρισω.Σε αγαπαω ,θα σε παντρευτω και θα φυγεις από εδώ μεσα Γιολαντα! όπως μου το ζητησες θυμασαι?,μου ειχες πει»δεν αντεχω άλλο παρε με από εδώ μεσα».Ε,λοιπον ηρθα να σε παρω Γιολαντα.Θα παμε να ζησουμε στο σπιτι μου στα Farsala ,θα εχουμε το κηπο μας,τις κοτουλες μας,θα κανουμε και παιδια Γιολαντα.Ελα σηκω να φυγουμε!»

Δε ξερω ποιο μου χτυπησε χειροτερα ,οι κοτουλες ή τα παιδια,παντως οποιο και να ηταν ηταν χτυπημα στα απολεσθεντα αρχιδια μου.
«Φυγε σε παρακαλω» ηταν τα τελευταια μου λογια.
«Δηλαδη με διωχνεις?»
«……..»,εξυσα με το νυχι μου πανω στο παγκαλο τη λεξη ναι.

Τον πηραν σηκωτο τα παιδια .
…..♪♫..♣…♫♪♂♪♪
I'm a poor lonesome danceboy, and a long way from home... ♪♫♦♂♫♪…
Το αφεντικο με πλησιασε ,μου πεταξε ένα τσαλακωμενο 20εβρω και «Μπορεις να φυγεις Γιολα..Ιορδανη!χαχαχα»μου ειπε,και τα χνωτα του στη μουρη μου,ηταν η τελευταια αναμνηση από το μαγαζι.
Στεκομουν στην εξωπορτα ,προσπαθωντας να ισιωσω τη δερματινη κοκκινη καπαρντινα στους ανδρικους μου ωμους και χαζευα απεναντι στο λιμανι ένα πλοιο βραδυνο που εφευγε ,με όλα τα φωτα αναμμενα,σκιες πανω στο καταστρωμα,μια λαμψη από τα αριστερα ,ενας κροτος,ενας γδουπος,αιματα στο πεζοδρομιο, λιμανι,ερημος μια ανθοδεσμη πεταμενη διπλα,ποδια ,φωνες, καουμποικες μποτες,τσιριγματα,φρεναρισματα ,ινδιανικα τοτεμ (*) ακεφαλα, κορνες,μυριζω ταμπακο, ο λουκυ λουκ ντυμενος τορναδορος(**) κοβει τη κανη του οπλου του,η Κουλα κλαιει διπλα μου και τις πεφτουν οι καποτες,μπατσικο,αιμα στα αυτια,και άλλοι ινδιανοι,η Σουζη εχει ηδη σταμπαρει τη κοκκινη καπαρτινα,ασθενοφορο,ψαρευω στη λιμνη με τον Αβερελ,ορος στα χερια και άλλες τρυπες,τοαφεντικο κλεει τα 20εβρω που μουδοσε,λαστιχακια, «τρωνε τα βατραχια ψαρια?» με ρωταει ο Αβερελ,
είναι και εγχειρισμενο το dance boy?κατεβασε ρε μαλακα το βρακι της να δουμε» πεταγεται η αδελφη-νοσοκομος,αιματα,λιμνες με βατραχια,νομιζω πως κατουριεμαι από το φοβο μου πως πεθαινω,να κατουρησω στη λιμνη ή στο ασθενοφορο?, στο ταφο μου θα γραψουν Γιολαντα ή Ιορδανης? ...βατραχια βαμενα με αιμα σε γκριζα νερα η τελεφτεα μου εικονα.
κατακ..κατακερ..κατακερματιστηκαν(***) τα ονειρα μου…γαμω τα Φαρσαλα και τις κοτουλες σου μαλακα!!!
♫♪ I'm a poor lonesome cowboy, and a long way from home...". ♫♪

ΔΙΕΝΤ.
πι.ες
..για το κατακερματισμο και μονο, το πλοιο της ιστοριας το λεγανε Solaris και καπετανιος ηταν ενας παπαγαλος που παλια δουλεβε σε πειρατικο σαν πολυχρωμο διακοσμητικο ωμου .
Πι.ες 2. Ηθελα να γραψω ένα ποστ για ένα άλλο ηλιθιο κλισε «οι φιλοι στις δυσκολες στιγμες φαινοντε» ακολουθωντας τα χναρια του φιλου Μεζ ,αλλα ;αντιληφθηκα ότι δεν εινε και τοσο καλη ιδεα να ακολουθησω τα χναρια αφτου του τυπου ,γιατι το πιο πιθανο ηταν να καταληκσο μονος και ερημος στην αβλη ενός εξοχικου στα ορεινα της Ναφπακτιας ,περιτριγιρισμενος από 5 μαντροσκυλα…και μετα να κατακερματιστω και εγο.

Κατακερματιζμος: μια λεκση που διαβασα προσφατα στο λεξικο και μου αρεσε πολύ.απο τοτε τη χρησημοποιω συχνα.

How much more __________ can we take?

Μερικές ατάκες που τελευταία ακούω συχνά:

«Τίποτα σε συμβαίνει τυχαία»

«Αν κάνεις το καλό, θα λάβεις το καλό»

«Αν υπάρχει κάτι που θέλεις πολύ, τότε τα πράγματα θα έρθουν έτσι ώστε να το αποκτήσεις»

«Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν»

…

Ερώτηση δική μου: «Πώς είστε τόσο σίγουροι;»

…

Για σταθείτε, ρε παιδιά! Πολύ στο μεταφυσικό το έχουμε ρίξει! Επειδή δηλαδή δε μπορούμε (ή απλά φοβόμαστε) να ερμηνεύσουμε ή, ακόμα χειρότερα, να ελέγξουμε και να χειριστούμε κάποιες καταστάσεις της ζωής μας, κοπανάμε στον εαυτό μας μια αυταπάτη, προκειμένου να ξεφύγουμε (και καλά) από το αδιέξοδο. Πολύς διαλογισμός έχει πέσει. Δεν ξέρω· ίσως αυτές οι ατάκες να λέγονταν ανέκαθεν. Ίσως δηλαδή προσπαθούσαμε ανέκαθεν να πουλήσουμε ένα ψεματάκι στον εαυτό μας για να απαλύνουμε τους διάφορους πόνους μας… μπορεί πάλι να έχω μπει εγώ σε ένα τριπάκι εσωστρέφειας-αναζήτησης και να μου φαίνεται περίεργο που για πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω σε τόσο μεγάλη συχνότητα τις παραπάνω ατάκες (και μακάρι να ήταν μόνο αυτές). Η αλήθεια, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι τα πράγματα κάθε άλλο παρά καλά είναι. Τα πράγματα όμως δε στρώνουν μόνο με ελπίδες (ειδικά μεταφυσικές). Αν είναι να στρώσουν τα πράγματα, τότε χρειάζεται ενεργητικότητα· ζωντανές πράξεις από εμάς τους ίδιους. Το να εναποθέτουμε τη ζωή μας σε λογικές του στυλ «το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να καταφέρουμε αυτό που επιθυμούμε» δε διαφέρει και πολύ από τη μοιρολατρική αντιμετώπιση των παλιών γενεών, που έλεγε «αν είναι θέλημα θεού…».

Είμαστε ευτυχισμένοι; Αν ναι, γιατί όλο και περισσότερο μεταχειριζόμαστε τις παρακάτω ατάκες; Μήπως είμαστε δυστυχισμένοι; Αν ναι, τότε γιατί μπαίνουμε στη λογική της παραίτησης από κάθε προσπάθεια βελτίωσης; Γιατί απλά περιμένουμε το καλό να έρθει από μόνο του και δεν πράττουμε προς μια κατεύθυνση ώστε να το φέρουμε εμείς στη ζωή μας; Μάλλον επειδή τις περισσότερες φορές δε γίνεται…

Αυτά τα ολίγα, καλοκαιριάτικα. Είναι κι άλλα, αλλά παραβάρυνε το κλίμα και επίσης αδυνατώ να συγκεντρώσω όλες τις σκέψεις μου.

Πάμε να σαπίσουμε σε καμιά παραλία, λέω γω. Αυτό τουλάχιστον το κάνουμε καλά. Να πιούμε και κάνα μοχιτάκι…

...και το νερό το κρύσταλλο θα ρέει απ΄ τις οθόνες.

Ουσιαστικό

μπεχλιβάνης αρσενικό και πεχλιβάνης

• ο (περιοδεύων) παλαιστής που δίνει παραστάσεις επιδεικνύοντας τις εξαιρετικές σωματικές του ικανότητες
• δυνατός ή γενναίος άνθρωπος

Μουσικό διάλλειμα ανυπαρξίας

Έν

Ένα κουτάλι νερό

Μου λες πως φταίνε όλοι αυτοί
γνωστοί και άγνωστοι εχθροί
που εμπόδια βάζουν
διαρκώς στο πέρασμά σου

Όμως δε σκέφτηκες ποτέ
πως είναι η σκέψη σου κουτέ
που σου μικραίνει συνεχώς
το ανάστημα σου

Σε είδα πάλι στο σταθμό
χωρίς βαλίτσα ούτε παλτό
να περιμένεις κάποιο τρένο
που δε θα 'ρθει

Τότε θα μάθεις πως ο νους
εκτός από τους ουρανούς
μπορεί φαντάσματα και κόλαση
να πλάθει

Πώς γίνεται να ξεκινάς
μακρύ ταξίδι στο χιονιά
χωρίς παλτό χωρίς νταλκά
χωρίς ελπίδα

Άγρια θηρία θα σε βρουν
και Λαιστρυγόνες θε να μπουν
μεσ' το μυαλό μεσ' την καρδιά
σαν καταιγίδα

Ξαναπνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό

Μουσική/Στίχοι: Θωμόπουλος Ανδρέας/Στρόφαλης Μάριος

Ένα