Αρκετά σχολίασα σήμερα. Μην έχοντας στο νου μου postάκι, αλλά επειδή ταυτόχρονα με τρώει να αναρτήσω κατιτίς για να δώσω κι εγώ πιο ζωντανά σημεία ζωής, σας χαρίζω αυτή τη χειμωνιάτικη φωτογραφία από ένα ωραίο μέρος. Έτσι, για να μαθαίνουν οι καινούριοι και να θυμούνται (όχι, μη, δεν πρέπει!) οι παλιοί.
5 σχόλια:
Εγώ τεχνητή λίμνη αλεύρωνα...
Κάνε κάτι με τα e-mail των παλιοbloggers...
δε λέω, καλή η λίμνη και το χειμώνα,
αλλά το καλοκαίρι στο λαδωνοwoodstock με τα τροχόσπιτα, τα ξύδια, τα ναρκωτικά, το φλάουτο του louba, την αισθαντική φωνή του tragedian, τις φιλέραστες (αν και άπλυτες) groupies και τα κατεστραμένα συκώτια των νεοχίπις είναι απείρως ομορφότερη...
Το ελευθεριακό ραντεβού για το πρώτο ΣΚ του Αυγούστου ελπίζουμε να δοθεί και φέτος...
ΥΓ. θα δημοσίευα και καμιά φωτό του ίδιου τοπίου (τραβηγμένη όμως τον Αύγουστο), αλλά δε μπορώ να κρυφτώ πίσω από το δημοσιογραφικό απόρρητο. Ένα απόρρητο είναι κι αυτό, πόσα κορμιά (και μάλιστα γυμνά και μπερδεμένα) να καλύψει...
Και κάπου σε μια ήσυχη ακρούλα της λίμνης ένας ψαρομάλλης παππούλης - drummer, δολώνει με σκουλήκι ακροβάτη το
9άρι του αγκίστρι και ετοιμάζεται να κάνει το πέταγμα της ζωής του. Δεν τον πειράζει που η μοναδική μορφή ζωής στη λίμνη είναι δυό βατράχια. Ποτέ άλλωστε δεν τον ενδιέφερε πραγματικά το ψάρεμα. Τα αγαθά ψαράκια που πιάνονταν καμιά φορά στο αγκίστρι του, τα χαϊδευε και τα επέστρεφε στον υδάτινο κόσμο τους.
Φσσσσσσσσσσ σφύριξε η πετονιά καθώς ξετυλιγόταν από το καρούλι. Ο γκαλετζάντες (φελός) προσγειώθηκε 20 - 25 μέτρα πιο βαθιά. Ο παππούς έξυσε ικανοποιημένος το λευκό του μούσι και άρχισε να παίζει ένα μέτρο 5/4 με δυο ξυλάκια από τη παραλία.
(Η δικιά μου Λαδωνίδα, 2004)
Λαδωνιιιιιίδαααααααα
Όλοι στη Λαδωνιιιίδαααααα
Όπως φώναζε πιάνωντας τη μύτη του, σαν τον τραβούσε αγκίστρι, ένας ΠΑΟΚτσης γιατρός μες στο κατακαλόκαιρό κάπου στον (πρώην) καταπράσινο Καϊάφα για να πικάρει μια φίλη που καλούσε κόσμο στην Λαδωνίδα.
Δραματοποιημένη η φράση "τρίχα απο μ... τραβάει και καράβι"
Λάδωνας και Καϊάφας παραδεισένια μέρη που αξίζει κάποιος να γνωρίσει (ή να είχε γνωρίσει μιας και ο Καϊαφας χάθηκε πια!)
Έλα φτάνει με τα μνημόσυνα....
"'Ετσι κι αλιώς οι μόνοι που πιάσανε το νόημα είναι οι κυπρίνοι της λίμνης, όλοι οι υπόλοιποι είναι κυρίες με μίνι φούστες και γόβες".Είπε ο σοφός γεροντράμερ στρίβοντας το τσιγαριλίκι του και ακούμπησε απαλά το ψάρι στο νερό.
Δημοσίευση σχολίου