Μετά από σθεναρή αντίσταση για αρκετό καιρό και μετά το κλείσιμο του The tragedian, ω τι απογοήτευση, έπεσα στο πειρασμό να απαντήσω επιτέλους θετικά σε τόσα και τόσα email φίλων που με καλούσαν να γινω ΦΙΛΟΣ τους στο Facebook. Εδώ έπαιξε ένα καταλυτικό ρόλο και η περιέργεια, ναι ναι αυτή που σκότωσε τη γάτα, και το ΛΑΘΟΣ έγινε. (Ξανά)Εγινα φίλος των φίλων μου και δικτυακά πλέον...
Ένας νέος ολόκληρος κόσμος προς εξερεύνηση ανοίχτηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου. Αλλά τα άσχημα ξεκίνησαν από την αρχή, απο το στήσιμο του λογαριασμού. Για παράδειγμα υπάρχει μια ερώτηση όπου σε καλεί να απαντήσεις τα πολιτικά σου φρονήματα μόνο που έχει ορισμένες επιλογές, προκαθορισμένες απο τους διαχειριστές της κοινότητας, από πολύ φιλελεύθερος μέχρι συντηρητικός ή το πολύ πολύ απαθής, άντε και αν δε σου αρέσει τίποτα αυτά υπάρχει το άμορφο τελείως ουδέτερο "Other". Καμμιά αναφορά σε σοσιαλιστής, κομμουνιστής, αναρχικός, αντιεξουσιαστής και τόσες και τόσες πολιτικές ιδεολογίες που σημάδεψαν την ανθρώπινη ιστορία. Στο κόσμο αυτό δεν υπάρχει κάτι τέτοιο ή μάλλον δε χωράει. Βέβαια αμέσως παρακάτω σε ρωτάει ποια είναι τα θρησκευτικά σου φρονήματα και εκεί ανακαλύπτεις έκπληκτος ότι μπορείς να γράψεις ότι ΘΕΛΕΙΣ, οτι θρησκεία δηλώσεις είσαι! Και σε βάζει σε σκέψεις, γιατί εδώ έτσι και οχι επιλογή όπως πριν; Μήπως φοβήθηκαν οτι μπορεί να αφήσουν στην απέξω καμμιά θρησκεία, αίρεση, σέχτα και τους τρέχουν στα δικαστήρια; Αμερική είναι εκεί, είναι πιο πιθανό να τους σέρνουν στα διακαστήρια οι Ευαγγελιστές παρά οι κομμουνιστές. Οπότε ας είναι καλυμμένοι οι διαχειριστές από ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Και κάποια στιγμή το στήσιμο του προφίλ σου τελειώνει και το βλέπεις! Μία σελίδα με μερικές εφαρμογές επάνω που όμως πολλαπλασιαζόνται με εκπληκτική ταχύτητα. Σε 2 μέρες η μια σελίδα του προφίλ έγιναν 3 από add-ons και άλλες εφαρμογές που με καλούν οι φίλοι να συμμετάσχω. Ααα πρόλαβα να παίξω και μαξιλαροπόλεμο, να κατατάξω τους φίλους μου με κριτήριο ποιος είναι πιο hottie, να ανταλλάξουμε μηνύματα, να λάβω βίντεο, να φλερτάρω, να κάνω poke, να στείλω φιλιά, να παίξω σε κουίζ διαφόρων θεματών, να διαλέξω ποια στάση προτιμώ στο σεξ, να μπω σε διάφορα γκρουπ από τη Φρουτοπία μέχρι τους Πόντιους, ουφ και τόσα άλλα!!!! Και παράλληλα να αποκτήσω και πολλούς φίλους και όλα αυτά σε 2 μέρες.
Πωπω ΚΑΨΙΜΟ!!!!
Εσείς είστε μέσα;;;;;;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
...κάνε μου λιγάκι poke
κι εγώ αμέσως θα σου κάνω poke...
Τώρα τι πρέπει να κάνω να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου? Αφού τα' παμε από κοντά. Και δωστου ο αυτισμός...
Πάει λίγος καιρός που μία φίλη, μου μίλησε για το νέο αυτό φρουτάκι.Θα παίζουμε μου έλεγε, θα γελάμε, θα κλαίμε, θα επικοινωνούμε κτλ.Αφού τελείωσε της είπα να πάμε για καφέ...έξω στον ήλιο να καούμε τουλάχιστον "φυσικά".
Και κάτι άσχετο με το θέμα:
ΕΛΕΟΣ πιά με τους αυτόχειρες βρε Αβασάνιστοι!Μαυρίσαμε με τη Ζαχοπουλιάδα της τηλεόρασης,όχι και εδώ...
Και εγω το ακούω τώρα τελευταία πάρα πολύ. Δεν το κρύβω οτι μπήκα στον πειρασμό να γραφτώ αλλά δεν έχω το χρόνο να ασχοληθώ. Απ' την άλλη συμφωνώ ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα καφεδάκι στο Θησείο.
Facebook power! Η ασφάλεια του να λες ό,τι θες, χωρίς να κινδυνεύεις να καταλάβουν οι άλλοι ποιος είσαι. Πού καιρός για διαπροσωπική έκθεση! Αλλά ας μην τα αναμοχλεύουμε αυτά για μια ακόμα φορά, γιατί επαναλαμβανόμαστε και γινόμαστε βαρετοί. Εξάλλου, για να πω την αμαρτία μου, με έχουν καλέσει κι εμένα στο facebook, απλά δεν έχω ανταποκριθεί επειδή για μένα το δίκτυο σημαίνει άλλα πράγματα (blog for ever!).
Σκεφτείτε όμως όλοι σας ότι για μερικούς ανθρώπους το διαδίκτυο μπορεί να είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας.
Λοιπόν ναι, πολλοί ασχολούνται με το facebook τελευταία. Ούτε εμένα με ενθουσίασε η ιδέα.. Ίσως βέβαια να φταίει η προχωρημένη ηλικία μου :-).
Υ.Γ.: Έβαλα το link για όσους δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτό το facebook..
Υ.Γ.2: Δεν νομίζω να καθήσει κανείς να διαβάσει όλα αυτά τα κατεβατά που γράφει στο link που έδωσα για το facebook, αλλα λέμε τώρα...
Υ.Γ.3: "fysalida" και "φαίδρα" κι εγώ συμφωνώ μαζί σας. Τι λέτε για έναν καφέ στο Θησείο? (πλάκα κάνω, μη βαράτε!!) :-)
@bastakas: poooooooke!
Σύμφωνοι για κάποιους μπορεί να είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας, αλλά και λίγο ήλιος, που έχουμε μπόλικο ευτυχώς , ένα καφέ έξω, που επίσης έχουμε πολλοούς εδώ δε είναι και τόσο άσχημα.
Έξω λοιπόν στον ήλιο, χαρείτε τις Αλκυονίδες μέρες του χρόνου.
Γεια σας κι από μένα και καλορίζικο το καινούριο μας διαμέρισμα (αβασάνιστα).This is loumboubamboula speaking από τον μαγευτικό πλανήτη «γαστρεντερίτιδα» . Πάντως όποιος μου ξαναπεί για γιαπωνέζικη τεχνολογία και αξιοπιστία μπορεί να πάει να γαμηθεί . Τι TOYOTA και μαλακίες σαν το Γερμανικό το προϊόν δεν είναι τίποτα. Πήγε λοιπόν ο φίλος μας o mezc στη Γερμανία και καλά για αναψυχή .Στην ουσία είχε πάει να δυναμώσει τους δεσμούς φιλίας μεταξύ μικροτσουνιστών Αχαΐας και μικροτσουνιστών Βερολίνου (βλ. the tragedian). Κι εκεί που λέγαμε ότι εντάξει, μερακλής τύπος είναι ο mezc όλο και κάτι θα μας φέρει από τη Γερμανία ,κάνα cd κάνα light ναρκωτικό ,κάνα αγαλματίδιο με τα μούτρα του Beethoven έστω κάνα σακουλάκι strudel βρε αδερφέ , μας κουβάλησε για δώρο μία ωραιότατη Γερμανική γαστρεντερίτιδα με όλους τους ποιοτικούς ελέγχους, που μας στέρησε τρία μερόνυχτα εμένα και δύο στον άλλο συγκάτοικο. Δύο στα δύο, αυτό θα πει Γερμανική αξιοπιστία.
Η τελευταία μέρα της ανάρρωσης, μου ξύπνησε γλυκές αναμνήσεις από την περίοδο του φοιτητηλικιού μου. Συγκεκριμένα η έλλειψη ανάγκης πρωινού ξυπνήματος μου έφερε στο νου εκείνες τις μέρες όπου ξυπνούσες με τη βουή του hung over στο κεφάλι σου και τη στυφή γεύση του gin και της αφυδάτωσης στο στόμα σου και ρώταγες τον εαυτό σου :”Τι ώρα είναι ?Α είναι μόνο 11 , νωρίς είναι με παίρνει να κοπροσκυλιάσω για κάνα εξάμηνο ακόμα”. Μετά ή απλωνόσουνα στο άδειο σου κρεβάτι ή ακόμα καλύτερα γυρνούσες πλευρό για να πάρεις αγκαλιά την καλή σου .
Στο θέμα μας τώρα και σχετικά με το σχόλιο του χτικιάρη του φίλου μου του mezc στο κείμενο του maev.Μικρόκοσμος είναι και εδώ φίλε , εντάξει ίσως όχι τόσο προκατ όσο το facebook αλλά πάντως μικρόκοσμος και ξέρεις ίσως αυτός να είναι και πιο επικίνδυνος. Γιατί η μικρογραφία (επι)κοινωνίας που δημιουργείται εδώ ,η οποία είναι φιλική στον χρήστη, μπορεί άνετα να λειτουργήσει ως αποκοιμιστικό παυσίπονο σε σχέση με τα προβλήματα επικοινωνίας που έχει στην κανονική του ζωή. Δεν έχω τι να πω με κανένα, με τη γυναίκα μου μιλάμε για τα ψώνια στο super market , με τους φίλους για ποδόσφαιρο με τους συναδέρφους για δουλειά ,επειδή όμως εγώ έχω ανάγκη να μιλήσω για άλλα θέματα τα είπα σε μια τζαμαρία με κάτι παρατσούκλια γραμμένα πάνω της , τι να σας πω ρε παιδιά ,πραγματικό άγγιγμα ψυχής του Μανούσου Μανουσάκη. Και τι θα γίνει ρε ψηλέ αν οι ψηφιακοί σου φίλοι σε κάποιο πραγματικό σου πρόβλημα πατήσουν A+C+D?
Στο κάτω κάτω πόσοι γνωριζόμαστε από δω μέσα? Ποιος εμποδίζει την φυσαλίδα να είναι ένας υπό απόλυση φαντάρος, που από το PC του πρώτου γραφείου εξερευνεί τη γυναικεία φύση του ή τον κύριο Βασιλειάδη να είναι ένα φρικιό που αποφάσισε να παίξει RPG με χαρακτήρα έναν ανανήψαντα χριστιανό? Πίσω από ένα όνομα μπορεί να βρίσκονται περισσότερα από ένα άτομα , πολλά κείμενα μπορεί να είναι αντιγραμμένα και είναι εύκολη εδώ που βρισκόμαστε η δημιουργία alter ego είτε για πλάκα είτε για ικανοποίηση απωθημένων.(πρώην αριστερός ,νυν γιάπης γράφει ultra ανατρεπτικά κείμενα για να εκτονώσει το καταπιεσμένο του παρελθόν, αλήθεια τι εντύπωση θα μας έκανε με βάση τα γραπτά του?).
Όχι, δεν προτείνω να γίνουμε καχύποπτοι και να αρχίσουμε να αναζητούμε τους true blogers όπως έκαναν οι MANOWAR με τους true metal brothers στα γλυκά δεκάξι μου. Καταλαβαίνω πως υπάρχουν προτερήματα , ανταλάζουν απόψεις άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες δε θα επικοινωνούσαν ποτέ, και σίγουρα είναι πιο γόνιμα τα κείμενα του blog σε σχέση με κουίζ του τύπου :”σου αρέσουν τα πλευρώτους ,ε τότε σίγουρα είσαι νευρικός όταν κάνεις one night stand”.Από την άλλη όμως δεν είμαστε παρέα(όρος που έχει χρησιμοποιηθεί παλιότερα), οι χαρακτήρες δεν είναι πραγματικοί , δεν είμαστε φίλοι(¨όταν βγούμε από δω βλέπουμε) και δεν υπάρχει διαπροσωπική έκθεση. Για μένα η ουσία είναι τα ίδια τα κείμενα και όχι το ποιος ,που, πότε. Στο δια ταύτα κορίτσια επειδή αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πλασματικό και επειδή το πλασματικό είναι ανώδυνο και επειδή το ανώδυνο μπορεί να γίνει και εθιστικό , να θυμόμαστε πως το σκατόκουτο έχει και off (εσύ να τ’ακούς μαλάκα loumba που έφαγες όλο το απόγευμά σου για να γράψεις αυτή τη μαλακία) και όπως πολύ σοφά είπε και η νονά μου η Φαίδρα τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα καφέ στο Θησείο ή ένα τσιπουράκι στο 1871 (θα συμπλήρωνε ο mezc αν ήταν εδώ).
Γειά σου ρε loumboubamboula με τα ωραία σου..πόσο δίκιο έχεις.
Χαιρετίσματα απο το πρώτο γραφείο,μπορεί και απ΄το δεύτερο.
@loumboubamboula: Μεγάλο σχόλιο έκανες.
Μεγάλο, αλλά τα έθιξε όλα. Και είχε και τις σωστές αναλογίες ενδοσκόπησης-γενίκευσης-συμπερασμάτων.
Καταπως φαίνεται, αυτή η βερολινέζικη γαστρενερίτιδα συνοδεύεται και από συγγραφικό οίστρο. Θα περάσω κι εγώ μια από το σπίτι να τριφτώ στο καπάκι της λεκάνης...
Δημοσίευση σχολίου