20 Μαρ 2008

Alone Again Or?

Σε ηλικία 22 ετών (το 1967), ο Arthur Lee με τους Love έγραψε και ηχογράφησε το album "Forever Changes", ξεμπερδεύοντας έτσι μια και καλή με ιστορία, υστεροφημία, δημιουργία, ποίηση, μουσική, απεργίες, κλπ αβασάνιστα ερωτήματα που έχουν κατά καιρούς τεθεί στις προηγούμενες 104 αναρτήσεις. Ο Arthur Lee έφυγε από κοντά μας στις 3/8/2006 από καρκίνο.

Arthur Lee - Alone Again Or (Forever Changes Tour - 2003)




Σε ηλικία 22 ετών (το 1995) ο Tragedian έτρωγε μερικά από τα λεφτά του μπαμπά του και ήταν γραμμένος στα ΕΑΑΚ, ασκώντας κριτική επί παντός επιστητού και προσπαθώντας να πηδήξει καμιά συντρόφισσα που δεν είχε μεταφορικό μέσο για να φύγει μετά τη μάζωξη του σχήματος (Θέλεις να σε πετάξω κάπου?). Ο Tragedian δεν έχει φύγει ακόμα από κοντά μας. Ετοιμάζει δε, τη δικιά του απάντηση στον σιχαμένο μαύρο (τον Lee) που του έκλεψε τη δόξα...

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το σωστό είναι "επί παντός του επιστητού".

Γ. Μπαμπινιώτης

Ανώνυμος είπε...

΄Καταπληκτικό τραγούδι. Υπάρχει σε διάφορες εκτελέσεις στο YouTube, αλλά η συγκεκριμένη είναι η κορυφαία. Σε ευχαριστούμε που μας το θύμισες.

solaris είπε...

Tragedian , υποκλίνομαι μπροστά στο μέγεθός σου. Ήσουν ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να πεί τα σωστά λόγια και να εκτονώσει όλη αυτή την κακή ενέργεια που εκλύθηκε τις τελευταίες μέρες στο blog . Προφανώς εκτός από μεγάλος τραγωδός είσαι και ένας από μηχανής θεός. Δεν ξέρω ακριβώς το λόγο αλλά νιώθω ότι κάτι μπορεί να πάει καλά τώρα που ήρθες ξανά μαζί μας. Μην κάνεις σε παρακαλώ πάλι τόσο καιρό να εμφανιστείς!
Τέλος ελπίζω να τα καταφέρεις και να πάρεις πίσω τη χαμένη δόξα που σου έκλεψε ο "σιχαμένος μαύρος".
Υ.Γ. Θέλω να σου εξομολογηθώ ότι αυτό το άλμπουμ ήταν το αγαπημένο των παιδικών μου χρόνων.Το ήξερα όλο απ’ έξω και το εξώφυλλό του ήταν από τα πρώτα πράγματα που ζωγράφισα (ας όψεται ο απαίσιος αδερφός μου που μου το σούφρωσε και από τότε δεν το ξαναείδα...). Με συγκίνησες λοιπόν απόψε που με γύρισες πίσω και σ’ ευχαριστώ που μου θύμισες να ρίξω ένα καθυστερημένο βρισίδι στο αδερφάκι μου.

Ανώνυμος είπε...

κΑΛΌ... ΤΟΥς ΓΑΜΗΣΕΣ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΧΑΖΟΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥΣ...
ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΡΕ ΦΙΛΕ???

Ανώνυμος είπε...

Δεν τον ήξερα για να είμαι ειλικρινής. ΦΟΒΕΡΟΣ!!! Τι τραγούδι ειναι αυτο ρε φίλε? Thanks.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένοι, ανώτεροι όλων των γκρουπ της "δυτικής όχθης".

tragedian είπε...

@Ανώνυμος 9:46
Πραγματικά πολύ ουσιαστική παρατήρηση. Σε ευχαριστώ.

@Ανώνυμους φίλους: thanx

@hd: Θα είχε ενδιαφέρον αν βρίσκαμε και ολόκληρο το Forever Changes Concert.

@solaris: Ναι έτσι όπως τα λες είναι, κάτι δε μου πάει καλά στην όλη φάση. Thnx και σε σένα. Εντός των επόμενων ημερών θα αποκαλύψω πως πήρα το αίμα μου πίσω από τον αλήτη το μαύρο τον Lee...

forns είπε...

Διαβάζοντας κανείς το post (και τα σχόλια), οδηγείται, αβίαστα, στα παρακάτω συμπεράσματα:
1. Ο πατέρας του Tragedian έχει πολλά λεφτά.
2. Η διαδικασία πολιτικοποίησής του ήταν έντονα συνυφασμένη με την ανάγκη ικανοποίησης των γενετήσιων ορμών του. Και τα δύο στοιχήματα τον οδήγησαν στον κουβά (ένας τόνος διαφορά από την Κούβα... στο τσακ)
3. Η Solaris δεν έχει αυτοκίνητο.

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου ρε τραγικέ. Γιατί δε είπες τίποτα ρε? Σεπιασε η μουρμουρα λόγω ημερών ε?
Πες στο μαλάκα που κόβει τα σχόλια οτι ειναι πολυ μαλακία.

Justelene είπε...

@tragedian : Με το συμπάθιο, αλλά μου είναι αδύνατο να εισχωρήσω στη θέση σου ότι μπορείς να ξεμπερδέψεις μια και καλή - καθώς λες - με ιστορία, υστεροφημία, δημιουργία, ποίηση, μουσική, απεργίες, κλπ, με τους στίχους,

Yeah, said its all right
I wont forget
All the times Ive waited patiently for you
And youll do just what you choose to do
And I will be alone again tonight my dear

Yeah, I heard a funny thing
Somebody said to me
You know that I could be in love with almost everyone
I think that people are
The greatest fun
And I will be alone again tonight my dear

και την εικόνα ενός καλλιτέχνη με καπέλο cowboy και την αστερόεσσα φορεμένη για μπαντάνα στο κεφάλι (αναφέρομαι στην εικόνα και μόνο χωρίς να γνωρίζω τίποτα άλλο για την πορεία του εν λόγω καλλιτέχνη και για το κατά πόσο έχει τιμήσει ή όχι και με ποιο τρόπο τη σημαία της… ένδοξης πατρίδας του), όσο ωραίο κι αν είναι το τραγούδι του.

@solaris : Τα ως άνω ισχύουν και δια εσάς αγαπητή συντρόφισσα. Θεμιτό βεβαίως να σας συγκινεί η ανάρτηση ενός τραγουδιού από τον αγαπημένο δίσκο της παιδικής σας ηλικίας, περίμενα όμως πιο σαφή θέση από μέρους σας για τα όσα έχουν λεχθεί στο τσίρκο μας τις τελευταίες ημέρες.

@Mr president : Είμαι πολύ καλός άνθρωπος, είμαι πολύ καλός άνθρωπος, είμαι πολύ καλός άνθρωπος, …

@σε μένα : και πάλι λίγα λες κι ακόμα λιγότερα κάνεις. Δυστυχώς!!!

tragedian είπε...

@Justelene:
Εκπλήσομαι που δεν γνωρίζεις τον Arthur Lee και τους Love.
Αυτά που γράφεις βέβαια (κάτι για μπαντάνες, αστερόεσσα, κλπ) είναι "επιχειρήματα δεκάχρονου" όπως είπε χαριτολογώντας κι ένας φίλος που μιλάγαμε πριν λίγο.

@Forns:
Στο κουβά και λίγα είπες... Τραγικό.

Ανώνυμος είπε...

justelene να σου πω και 'γω με τη σειρά μου πως έγραψες μεγάλη μαλακία.
Σου ταιριάζει γάντι το "δεν ήξερες, δεν ρώταγες?". Μπερδεύεις τον Arthur Lee με τον Tom Jones.


Του είπα του Tragedian ότι έπρεπε να ανεβάσει όλο το δίσκο.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση πως πολύ λίγοι κατάλαβαν το τι θες να πεις.
Μιλάς για την ατομική μας ασημαντότητα και την ανάγκη επίδειξης για αυτοεπιβεβαίωση. Μιλάς για τα παιδάκια των μπαμπάδων και τους ψευτοαριστερούς γκομενάκηδες. Αυτοσαρκάζεσαι και σαρκάζεις.

Εκτός τόπου και χρόνου το σχόλιο του Justelene. Όσοι ξέρουν γελάνε...

Ανώνυμος είπε...

tragedian δες και κάποια βιντεάκια από το Forever Changes Tour.

Ανώνυμος είπε...

Ταλέντο απίστευτο με σπάνια μελωδική φλέβα και στιχουργική ικανότητα. Με τη μπάντα του, τους Love μας χάρισε σπάνια μουσική, εκλεκτικό υβρίδιο των τάσεων που σάρωναν το 60 τη σκηνή του Φρίσκο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η μουσική του ήταν σαν την καταγωγή του-και την πολυτάραχη και ταλαίπωρη ζωή του.Τα άλμπουμ των Love και ιδιαίτερα το Forever Changes, αποτέλεσαν βασική επιρροή για τις μπάντες που ακολούθησαν σε Η.Π.Α., Αγγλία και Αυστραλία.
Θα ήταν άδικο και οξύμωρο να ευχηθεί κανείς ειρήνη στο ανειρήνευτο σαρκίο του και τη φλεγόμενη ψυχή του...Έτσι για να θυμόμαστε ότι κάποτε υπήρχε και μια άλλη Αμερική. Άλλο αν μερικοί δεν την ξέρουν...

solaris είπε...

@forns
"...η solaris δεν έχει αυτοκίνητο..."
Θέλεις να με πετάξεις κάπου γλυκέ μου τραγογένη;Αλλά να το ξέρεις.Θα πάρουμε μαζί μας και την Άλλη...ξέρεις μωρέ εκείνη την κακάσχημη,την ξεπλυμένη.Και ίσως κι εκείνη την μικρή,την ακόμα πιο άσχημη. Σου υπόσχομαι ότι εμείς οι τέσσερις θα περάσουμε αξέχαστα μωρό μου...

forns είπε...

@tragedian: πες στο λαναρά να μας κλάσει τ' αρχίδια (ένα ένα).

@solaris: σε αλλουνού το μέγεθος υποκλίθηκες. Αν θες να γλύψεις γλύψε ένα magnum!

solaris είπε...

@forns
Το ξέρεις ότι με ξετρελαίνουν οι σκληροί άντρες που μιλάνε πρόστυχα και με προκαλείς γενειοφόρο μου μωρό...
Πάντως μια που αναφέρεσαι σε μεγέθη προτιμώ αντί για magnum να γλύψω ένα μπαζούκας.

forns είπε...

Έξω οι βάσεις των αμερικάνων απ' το στόμα της solaris!

Ανώνυμος είπε...

Τυχαία το είδα. Θεϊκό κομμάτι...

loumboubamboula είπε...

Που έχω βάλει ρε πούστη μου τη λίστα με τους εγκεκριμένους από τον σύριζα προς ακρόαση καλιτέχνες…Α! Να τη. Λοιπόν έχουμε και λέμε: Πρώην υπουργός πολιτισμού Θάνος μικρούτσικος (πριν προσχωρήσει στο κκε),Βασίλης Παπακωσταντίνου (πριν τις τελευταίες συνεργασίες με τον πρώην υπουργό πολιτισμού και την προσχώρηση του στο κκε) Χρηστός Θηβαίος και τα παρεπιδημούντα αυτού project (πριν κουτουπώσει την κόρη του πρώην υπουργού πολιτισμού και προσχωρήσει στο κκε) καταθλιπτική εντεχνίλα με συμφωνικές φαμφάρες για τους ρομαντικούς (βλ. πυξ λαξ , όναρ , Καζούλη κα) ,εθνικούς ευεργέτες συνθέτες εθνοαριστερίστηκης ανάτασης (Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος κα) τον εθνικό μας ζογκλέρ και παραλίγο αντικαταστάτη του Χριστόδουλου στη θέση του αρχιεπίσκοπου, Διονύση Σαββόπουλο τον Αλκίνοο (για χριστιανοαριστερούς) τον Manu Chao(μετά τη Γένοβα γιατί πριν ήτανε πρεζάκι και αναρχικός) το Sting (γιατί είναι οικολόγος και διαλογιστής) κλπ. Δε βλέπω πουθενά τους love μάλλον θα πρόκειται για φερέφωνα της αμερικάνικης υποκουλτούρας .Ας μην τους ακούσω κα
λύτερα (και το μάθει ο Αλέξης και έχω τίποτα μπλεξίματα) .


Λυρικό ξέσπασμα”Αν μ’ άκουγες μπουμπούνα
Θα ψήφιζες κουδούνα
Και ξέρει πάντα εκείνη
Και ξέρει και ξέρει
Καλά να κουδουνα”


Ps.Μήπως έχει κανείς το τηλέφωνο του δάσκαλου (τρελιάρης) .Δίνω μεθαύριο διαδικτυακή ηθική 2 και δεν έχω καταλάβει τη δεύτερη παράγραφο από το τρίτο κεφάλαιο. Είναι εκεί που εξηγεί πώς να αντιμετωπίζεις τους αντιφρονούντες κάνοντας καίρια και μεστά πολιτικά σχόλια σχετικά με το μουνί της μάνας τους.

Φαίδρα είπε...

Αχ τι ωραίο τραγούδι ήταν αυτό!Κάποιος φίλος μου είχε βάλει πιο παλιά να ακούσω Love αλλά δεν μου είχε μιλήσει για το Forever Changes. Μετά από λίγο ψάξιμο στο youtube ανακάλυψα και άλλα καταπληκτικά μελωδικά κομμάτια. Που υπάρχει αυτός ο δίσκος για να τον κατεβάσω? (είμαι και λίγο άσχετη με όλα αυτά). Σε σπρώχνει να ερωτευτείς ξανά...

Ανώνυμος είπε...

Φίλε σε ευχαριστώ που μ'εκανες να ξανακούσω αυτό το διαμάντι. Μιας και τυγχάνω μεγάλος fun των Love θα καταθέσω δυο τρία πράγματα που ξέρω και ίσως σας διαφεύγουν.
Όλο το Forever Changes Tour έχει κυκλοφορήσει σε DVD, όπως επίσης προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας εδώ στην Αθήνα και το "The Love Story" ένα ντοκυμαντερ για το μεγάλο αυτό συγκρότημα που περιλαμβάνει και την τελευταία συνέντευξη του Arthur Lee το 2006. Ο Lee λέει πράγματα και θάματα για τον τρόπο που απέφυγαν τη στράτευση για το Βιετνάμ, την συμμετοχή τους στο κίνημα του Filmore υπέρ της ειρήνης, για τη σύλληψή του με ναρκωτικά και τα 5 χρόνια φυλακή. Μιλάει επίσης για τη σχέση τους με τους Doors, Joplin, Greatfull Dead και την έκρηξη της αμφισβήτησης στα τέλη του '60 στην Αμερική του Νίξον.
Συγκλονιστική είναι και η καταγγελία για τον πόλεμο του Ιράκ και την συμμετοχή των Αμερικανικών δυνάμεων "κατοχής" όπως τις χαρακτηρίζει. Ένας μεγάλος ασυμβίβαστος καλλιτέχνης που δεν αναγνωρίστηκε όσο έπρεπε.

solaris είπε...

@forns
Αφού σου βγαίνει ο κνίτης από μέσα σου τότε να γλείψω ένα καλάσνικωφ.

tragedian είπε...

solaris παραφέρεσθε. Θα σηκωθεί ο Αρθούρος εκ του τάφου του, φρονώ.

solaris είπε...

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝ ΕΙΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ... μέρες που έρχονται φίλτατε Tragedian. Αλλά πού τέτοια τύχη.Πολύ θα το ήθελα να ερχόταν ο καημένος ο Αρθούρος και να τραγουδούσε (μόνο για μένα φυσικά):

And if you'll see Andmoreagain
Then you might be Andmoreagain
For you just wish and you are here
Then you feel your heart beating
Thrum-pum-pum-pum

Ζημειά μας έκανες Tragedian σε μένα και στη Φαίδρα. O Αρθούρος ακόμα και από τον άλλο κόσμο, μας σπρώχνει να ερωτευτούμε ξανά. Δεν μας φτάνουν όσες φορές καήκαμε, θέλουμε κι άλλες...Αχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Το να ερωτευτείς είναι σχετικά εύκολο. Η ανταπόκριση είναι η δύσκολη φάση. Κορυφαίος δίσκος πάντως για το συγκεκριμένο σκοπό, ε κορίτσια?

Ανώνυμος είπε...

@Νίκος Μανιάκης:
Το ντοκυμαντερ αυτό που λες κυκλοφορεί σε DVD, που θα το βρω?

simeon είπε...

Αναφορικά με το τι θέλει να πει ο ποιητής-tragedian, συμφωνώ απολύτως με τον trex. Ότι και να πούμε κύριοι είναι λίγο, γι’ αυτό το τεράστιο συγκρότημα που σφράγισε, εν πολλοίς, ένα ολόκληρο μουσικό ρεύμα και επηρέασε και επηρεάζει ακόμα πλήθος καλλιτεχνών και συγκροτημάτων ανά τον κόσμο. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που θα αφήσω κάποτε τον μάταιο τούτο κόσμο έχοντας παρακολουθήσει τον Arthur Lee να καταθέτει την ψυχή του, σε ένα αλησμόνητο live στο “ΡΟΔΟΝ” (04/04/2003).

Ανώνυμος είπε...

Είσαι μεγάλος. Rest in Peace Arthur!