Mάσκα δεν έχω να γυρνώ
στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ
της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο.
Bάρα καλή, βάρα γερή
μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία
του χαρτοπόλεμου τη βία.
Σκουπίδι η σκέψη την πετώ
τη λογική απαρνιέμαι,
μ' ένα σαράκι αρμένικο
για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι.
Bάστα το νου, βάστα το νου
να μην γκρινιάξει του καιρού
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα
και τσιγκουνεύεται στη γλύκα.
10 σχόλια:
Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα ακριβώς τι θέλει να πει το ποιητή, αλλά μου φαίνεται μαύρο και μ' αρέσει. Όπως έχει πει και μια φίλη μου, "γιατί να περιμένεις το απόγευμα της Κυριακής για να μελαγχολήσεις; Ξεκίνα από το πρωί για να μη χάνεις χρόνο!". Από το πρωί, λοιπόν, με το ξύπνημα!
Επίσης: μπερδεύτηκε το blog με τη χρονολογία 2018. Forns, κάνε κάτι, εσύ που τα ξέρεις και μπορείς!
Σύντροφε mez με εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεις αυτό το υπέροχο τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Όσο για το μπέρδεμα του blog μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε τους κυρίους κυρίους διαχειριστές να επεστρέψουν από τις μικροαστικές εξορμήσεις τους εις τας εξοχάς δια τον εορτασμό του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ...
Αγαπητέ justelene, απέχω σχεδόν καθ' ολοκληρίαν από το ελληνικό ρεπερτόριο, γι' αυτό και δεν αναγνώρισα τους στίχους. Όπως και να' χει, μάλλον είμαι αδικαιολόγητος
@mezcalin
μικρέ μου mez, μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα!Θα σε μαλώσω καλέ μου!Πριν από λίγο μπήκα στο blog και είδα τα κείμενα τα δικά σου και του justelene. Μάλλον μόνο εμείς είμαστε στα σπίτια μας χωρίς να πετάμε χαρταετό και να χορεύουμε καλαματιανό στου Φιλοπάππου. Αν κι εγώ αποφάσισα να γυρίσω κακήν κακώς από τα κούλουμα - δεν άντεχα να ξαναζήσω το μποτιλιάρισμα της Παρασκευής στην Εθνική οδό. Πώς σου φαίνονται 9 ώρες για Λάρισα; Δεν πήγαινα καλύτερα στα Σκόπια που είναι και τρέντυ - να παίξω στο καζίνο, να συμμετάσχω σε εθνικές διαμαρτυρίες των φίλων γειτόνων κτλ;
Εκεί να δεις μελαγχολία και αυτοκτονικούς ιδεασμούς - όχι σαν αυτές του gisgard. Να είσαι στο κτελ για Λάρισα με ό,τι φοιτηταριό και φανταρικό έχει ξεμείνει στην Αθήνα , με παππούδια και γιαγιάκες , με ένα διπλανό ζευγαράκι να έχει καταναλώσει ένα τόνο σάλιο σε φιλιά (ο γεροντοκορισμός είναι κολλητικός από την θεία Άνθη - ελπίζω να φύγει μαζί της την 25η Μαρτίου που θα πάει σπίτι της με το καλό), με τον οδηγό να έχει επί Ε Ν Ν Ε Α Σ Υ Ν Ν Ε Χ Ο Μ Ε Ν Ε Σ (!) ώρες ό,τι μπουζουκοτράγουδο μπορείς να φανταστείς... Στο τριακοστό έννατο τραγούδι κάποιου λαικού βάρδου,άρχισα να σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο ενός ένδοξου χαρακίρι. Με σταμάτησε μόνο η σκέψη ότι θα έχανα την ομαδική αυτοκτονία του blog. H φαντασίωση πολλών αυτοπυρπολύσεων μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη με ταυτόχρονο ανέβασμα στο youtube, με έκανε να χαλαρώσω και να δώσω λίγο νόημα στις βασανιστικές ώρες που περνούσα(νάτη πάλι η χαρά της συλλογικότητας!). Βλέπεις λοιπόν που υπάρχουν και χειρότερα;(δεν έχω ξεχάσει ότι το συγκεκριμένο κλισέ σου τη δίνει ;-)
Χαμογέλα λοιπόν - σε συμβουλεύει ένας κλόουν.
Όσο για το post περί ανεργίας θα επανέρθω με πολλά σχόλια - μάλλον θα γράψω κι εγώ ένα post(αυτό ήταν απειλή).
Υ.Γ. Νομίζω θα πρέπει να συμπληρώσουμε λίγο κάποια μικρά κενά σε ό,τι έχει σχέση με καποιους έλληνες καλλιτέχνες. Φυσικά μόνο αν το θέλεις κι εσύ. Δέχομαι κι εγώ οποιεσδήποτε καλές μουσικές προτάσεις - ελληνικές και μη. Αν θέλεις λοιπόν να ξεκινήσεις με θανάση Παπακωνσταντίνου (γειά σου ρε πατρίδα!), σου προτείνω τον Βραχνό Προφήτη.
Η επόμενη πρόταση θα είναι Active Member και η αμέσως επόμενη Χαρά Βέρα (χαχαχα).
@justelene
για άλλη μια φορά χαιρετίζω τον εκπρόσωπο της ποίησης στο blog!
Κάθε φορά που διαβάζω κάποιο από τα τραγουδοποιήματα που αναρτάς όσο και μελαγχολικά να είναι αυτά , να το ξέρεις ότι μου φτιάχνεις τη διάθεση. Συνέχισε.
Η ποίηση είναι η απάντηση στη σιωπή. Είναι η ανάγκη για επικοινωνία.Γι' αυτό και σου αναταποδίδω την χαρά που μας δίνεις κάθε φορά, μ'ένα ποίημα που μ' αρέσει πολύ.
ΜΙΛΑ.
ΠΕΣ ΚΑΤΙ ,ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.
ΜΟΝΟ ΜΗ ΣΤΕΚΕΙΣ ΣΑΝ ΑΤΣΑΛΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ.
ΔΙΑΛΕΞΕ ΕΣΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΞΗ,
ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΔΕΝΕΙ ΠΙΟ ΣΦΙΧΤΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΡΙΣΤΙΑ.
ΠΕΣ:
΄΄ΑΔΙΚΑ΄΄,
΄΄ΔΕΝΤΡΟ΄΄,
΄΄ΓΥΜΝΟ΄΄.
ΠΕΣ:
΄΄ΘΑ ΔΟΥΜΕ΄΄,
΄΄ΑΣΤΑΘΜΗΤΟ΄΄,
΄΄ΒΑΡΟΣ΄΄.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ
ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ,ΑΔΕΤΗ ,ΖΩΗ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ.
ΜΙΛΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ .
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ.
ΠΕΣ ΚΑΤΙ.
ΠΕΣ ΄΄ΚΥΜΑ ΄΄, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΤΑΙ.
@justelene
Ξέχασα να σε ρωτήσω: τι γνώμη έχεις για τη συνεργασία του θανάση Παπακωνσταντίνου με τον Σαββόπουλο;
Στο πρώτο άκουσμα της συνεργασίας ενθουσιάστηκα και θεώρησα δεδομένο ότι θα πάω. Έριξα μάλιστα και τον καθιερωμένο τσακωμό μου με το Μουφτάκο όταν εξέφρασε αρνητική άποψη, κάνοντας κριτική στον Παπακωνσταντίνου για την επιλογή του. Στην πορεία όμως και αφού άκουσα απόψεις ανθρώπων που πήγαν (θετικά σχόλια για το πρόγραμμα όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά πολύ αρνητικά για το περιβάλλον) και αφού ανακάλεσα στο μυαλό μου παλαιότερα (Παύλος Σ. – Μπλουζ - Μπουρμπούλια …) αλλά και νεότερα (θέσεις μετά την 11η Σεπτεμβρίου, Ολυμπιακοί αγώνες, Καλομοίρα …) «κατορθώματα» του Νιόνιου, κατέληξα στο συμπέρασμα πως η εν λόγω συνεργασία μάλλον στα αρνητικά του Θανάση πρέπει να συγκαταλέγεται.
Παρ΄ όλα αυτά εγώ δεν θα πάψω να ακούω τα παλιά του Νιόνιου, αλλά και να περιμένω να ακούσω και τα νέα τραγούδια με το Θανάση. (ένα που έχω ακούσει μέχρι στιγμής καλό μου φαίνεται)
Το όλο θέμα πάντως είναι πολύ πολύπλοκο, και δεν είναι κάτι που αφορά μόνο στο Νιόνιο, αλλά και σε άλλους καλλιτέχνες του είδους του και σηκώνει πολύ συζήτηση.
…Άραγε τι θα έκανε σήμερα ο Παύλος αν δεν είχε φύγει;…
Κατά τα άλλα είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι απαντάς στα ποιήματα της Κατερίνας με ποίημα της Κικής, καθώς είναι μαζί με τον Καρυωτάκη και τον Αναγνωστάκη, οι μοναδικοί ποιητές των οποίων έχω διαβάσει ολοκληρωμένες ποιητικές συλλογές και όχι απλά σκόρπια ποιήματα. Κι αυτό πριν πολλά χρόνια…(Με βλέπω να χάνω τη στήλη της ποίησης).
Αγγελίες
< Διατίθεται απόγνωσις
εις αρίστην κατάστασιν,
και ευρύχωρον αδιέξοδον.
Σε τιμές ευκαιρίας.
Ανεκμετάλλευτον και εύκαρπον
έδαφος πωλείται
ελλείψει τύχης και διαθέσεως.
Και χρόνος
αμεταχείριστος εντελώς.
Πληροφορίαι: Αδιέξοδον.
Ώρα: Πάσα.
Αγαπημένη μου solaris, μου έλλειψες. Χαίρομαι που σε βρίσκω σε τροχιά πολύ καλών σχολίων. Οι μουσικές προτάσεις που έχω να σου κάνω είναι πάρα πολλές. Οι μουσικές προτάσεις που μου έκανες είναι ήδη δοκιμασμένες από τα αυτιά μου, εδώ και χρόνια, αλλά μη μασάς. Είμαι σίγουρος ότι έχεις κι άλλα πράγματα στο νου σου. Όσο για το ποίημα που ανάρτησες, υπάρχει μια μόνο λέξη που δεν πρέπει να λέγεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Η καταραμένη, άθλια, δήθεν αινιγματική, εκνευριστική, άκρως απογοητευτική και απογοητευτικά ακραία λέξη "ΙΣΩΣ...". [συνήθως εκστομίζεται μετά από αρκετά και βασανιστικά λεπτά σιωπής]
@mezcalin
Μίλησες.
Είπες κάτι , όχι ο,τιδήποτε
Δεν στέκεις πια σαν ατσάλινη απουσία
Διάλεξες όμως κάποια λέξη
Που σε δένει πιο σφιχτά
με την αοριστία.
Είπες:
«Ίσως»
Υπάρχουν όμως τόσες άλλες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη , άδετη , ζωή με τη φωνή σου...
Δημοσίευση σχολίου