Ένα κουτάλι νερό
Μου λες πως φταίνε όλοι αυτοί
γνωστοί και άγνωστοι εχθροί
που εμπόδια βάζουν
διαρκώς στο πέρασμά σου
Όμως δε σκέφτηκες ποτέ
πως είναι η σκέψη σου κουτέ
που σου μικραίνει συνεχώς
το ανάστημα σου
Σε είδα πάλι στο σταθμό
χωρίς βαλίτσα ούτε παλτό
να περιμένεις κάποιο τρένο
που δε θα 'ρθει
Τότε θα μάθεις πως ο νους
εκτός από τους ουρανούς
μπορεί φαντάσματα και κόλαση
να πλάθει
Πώς γίνεται να ξεκινάς
μακρύ ταξίδι στο χιονιά
χωρίς παλτό χωρίς νταλκά
χωρίς ελπίδα
Άγρια θηρία θα σε βρουν
και Λαιστρυγόνες θε να μπουν
μεσ' το μυαλό μεσ' την καρδιά
σαν καταιγίδα
Ξαναπνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό
Μουσική/Στίχοι: Θωμόπουλος Ανδρέας/Στρόφαλης Μάριος
1 σχόλιο:
as prosexes
Δημοσίευση σχολίου